در تاریخ 14 سپتامبر ، یوتیوب یک پروژه منحصر به فرد را آغاز می کند - اولین نمایش واقعیتی که افراد را با دیابت نوع 1 همراه می کند. هدف وی شکستن کلیشه ها در مورد این بیماری است و می گوید چه چیزی و چگونه می تواند کیفیت زندگی یک فرد مبتلا به دیابت را بهتر کند. ما از شرکت کننده DiaChallenge Daria Sanina خواستیم تا داستان و برداشت های خود را از این پروژه با ما در میان بگذارد.
داشا ، لطفاً در مورد خودتان به ما بگویید. چند ساله مبتلا به دیابت هستید؟ چیکار میکنی؟ چگونه توانستید در DiaChallenge قرار بگیرید و از آن چه انتظاری دارید؟
من 29 سال دارم ، دیابت من 16 سال است. 15 مورد از آنها قند (قند خون - تقریباً ویرایش) و بر اساس اصل "تا زمانی که زندگی می کنم - تا زمانی که زندگی می کنم" زندگی کرده ام. اما یک زندگی کامل ، به کمال. درست است ، یک زندگی با کیفیت کار نکرد. درد پا ، افسردگی ، خرابی مواد غذایی ، مشکلات دستگاه گوارش. انسولین چشم در چشم. XE حساب نکرد. با تعجب ، من تا امروز موفق به زنده ماندن شدم. (چگونه می توانم این کار را انجام دهم؟) فکر می کنم به کمک کشتی گیرها برای کشتی هایی که مادرم گذاشته است (او پزشک است) ، اشتیاق من به ورزش ، یک منبع زندگی و یک فرشته عالی نگهبان. من یک تجارت جذابیت کوچک دارم اخیراً صفحه ای را در اینستاگرام دنبال کرده ام که می گویم و نشان می دهد دیابت یک جمله نیست.
در سپتامبر سال 2017 ، با دیدن اطلاعیه نصب رایگان در اینستاگرام ، یک پمپ انسولین نصب کردم و با اعتقاد ساده لوحانه که این پمپ نوعی نوشابه دیابت است و همه چیز را برای من می گیرد. بنابراین - این کاملاً اشتباه است! مجبور شدم برای پیدا کردن نحوه عملکرد پمپ در مدرسه دیابت ثبت نام کنم و دوباره با دیابت و بدنم آشنا شوم. اما هنوز دانش کافی وجود نداشت ، من اغلب هیپولاسیون می کردم (از کلمه "هیپوگلیسمی" ، که به معنای کاهش قند خون خطرناک است - تقریباً ویرایش) وزن پیدا کرد و می خواست پمپ را خارج کند.
در صفحه تولید کننده سنج ماهواره اطلاعاتی در مورد ریخته گری در پروژه DiaChallenge دیدم که این برای من بسیار مهم بود ، از آنجا که من ماجراهایی را دوست دارم. بله ، این دقیقاً همان چیزی است که من فکر کردم وقتی آنها مرا انتخاب کردند - ماجراجویی. اما فکر نمی کردم که این ماجراجویی زندگی من ، عادات غذایی من ، رویکردم به آموزش را به طور کامل تغییر دهد ، به من یاد می دهد چگونه دوزهای خودم انسولین را انتخاب کنم ، از زندگی با دیابت نترسم و در عین حال از زندگی لذت ببرم.
واکنش شما عزیزان ، اقوام و دوستانتان وقتی مشخص شد تشخیص شما چه بود؟ چه احساسی داشتی؟
شوک البته شوک بود.
12 سال داشتم ، در یک ماه 13. من شروع به نوشیدن آب زیادی کردم ، در کلاس به توالت می دویدم و همه چیز را می خورم. در همان زمان ، من یک دختر معمولی نازک بودم. من بیمار نشدم ، نگران نباشید ، و به طور کلی ، هیچ چیز بدنی ندارد.
وقتی که در هر درس 3-5 بار به توالت فرار کردم ، شروع کردم به فکر کردن که هنوز چیزی اشتباه است. من هنوز شیر آب توالت را به خاطر می آورم و اینکه چطور از آنجا لیتر آب می نوشیدم ، این خوشمزه ترین آب دنیا بود ... و مجبور شدم از مادرم شکایت کنم.
مامان مرا به کلینیک نوشت ، خون اهدا کرد. آن روز مدرسه را کنار گذاشتم. وزوز خالص بود !! پرستار به من توصیه کرد که شیرین نباشد و منتظر نتایج باشم. من رفتم و خودم یک تکه شکلات خشخاش پوشانده از شکلات را خریداری کردم (حداکثر بچه ها را داشتم ، به کسی گوش نمی دادم). من در خانه نشسته ام ، بر روی کنسول بریده شدم و از چنین شانسی بسیار خوشحالم - از آنجا که به مدرسه می شوم. سپس مادرم با نتایج آنالیز - 12 میلیمول با هنجار 4-6 میلیمول - در حال اجرا بود و گفت: "آماده شوید ، ما به بیمارستان می رویم ، شما دیابت دارید."
من چیزی نفهمیدم ، سالم هستم ، هیچ چیزی به من آسیب نمی رساند ، چرا در بیمارستان هستم؟ چرا آنها به من چکه می دهند ، من را از خوردن شیرینی و تزریق تزریق قبل از غذا منع می کنم؟ بنابراین بله ، من نیز در شوک بودم.
.آیا چیزی در موردش می بینید اما به دلیل دیابت نتوانسته اید انجام دهید؟
نه همه رویاهای من محقق می شوند و دیابت مانعی در این امر نیست بلکه یک دستیار است. باید یاد بگیرند که دیابت مصرف کند. با ما (افراد مبتلا به دیابت - تقریباً قرمز.) هیچ انسولینی وجود ندارد ، و هر چیز دیگری فقط از عدم نظم و انضباط و عدم آگاهی است.
با تصورات غلط در مورد دیابت و خودتان به عنوان فردی که مبتلا به دیابت است ، با آن روبرو بوده اید؟
قبل از نصب پمپ و غوطه ور شدن به دنیای مبتلایان به دیابت ، فکر می کردم همه آنها پر است. چه تعجب کردم وقتی فهمیدم که در بین ورزشکاران زیبا و مرتب دیابتی وجود دارد و دیابت مانعی برای بدن زیبا نیست بلکه تنبلی است.
قبل از ملاقات با دختران در این پروژه (اولیا و لنا) ، فکر می کردم زایمان به دیابت آنقدر دشوار است که به محض اینکه قصد بارداری دارم ، می توانم تمام سال از زندگی ام حذف شوم ، زیرا در یک اتاق بیمارستان زندگی خواهم کرد. این یک تصور غلط بزرگ است. با دیابت آنها پرواز می کنند / استراحت می کنند / ورزش می کنند و به همان روشی که زنان باردار بدون دیابت زندگی می کنند زندگی می کنند.
اگر یک جادوگر خوب شما را به تحقق یکی از خواسته های خود دعوت کرده است اما شما را از ابتلا به دیابت نجات نمی دهد ، چه آرزویی دارید؟
عمیق ترین آرزوی من زندگی در نزدیکی اقیانوس یا دریا است.
فرد مبتلا به دیابت دیر یا زود خسته می شود ، نگران فردا و حتی ناامید شدن است. در چنین لحظاتی ، حمایت از بستگان یا دوستان بسیار ضروری است - به نظر شما باید چنین باشد؟ چه چیزی را می خواهید بشنوید؟ برای کمک به شما چه کاری می تواند انجام شود؟
دستور من حرف مادرم است. علاوه بر این ، آنها همیشه یکسان هستند: "به یاد بیاورید که شما برای زنده ماندن موفق شده اید ، بقیه همه چنین مزخرفات هستند ، شما قوی هستید - می توانید این کار را انجام دهید!"
واقعیت این است که 7 سال پیش در زندگی من یک مورد رخ داده است ، خاطراتی که وقتی شروع به شکایت کردم ، مرا بسیار هوشیار می کند. سمت چپ شکم من خیلی بد شروع به صدمه کرد. در طی یک ماه ، آنها مرا به تمام بیمارستانهای نزدیک خانه بردند ، اسکن سونوگرافی انجام دادند و آزمایش کردند. اول از همه ، وقتی پزشکان از درد شکم در دیابت می شنوند ، این ظن بر بیماری های لوزالمعده و کلیه ها می افتد. آنها چیزی شبیه به این پیدا نکردند. من کاملاً از خوردن غذا دست کشیدم و کتواسیدوز را شروع کردم که همراه با دردهایی در بدن ، به خصوص در شکم است و قبلاً هم داشتم. به نظرم می رسید ذهنم را از دست می دهم. به نظر می رسید نه تنها برای من ، به همین دلیل من به روانشناسی دعوت شدم ، او از من التماس کرد که بخورم ، و من التماس کردم که با این درد کاری انجام دهم. و من به یک متخصص زنان و زایمان مراجعه شد. یکشنبه ، عصر ، پزشک در حال تماس کیست تخمدان چپ من را پیدا می کند. کیست ریز که معمولاً روی آن عمل نمی شود. و فقط در صورت ، با یک جراح متخصص زنان تماس می گیرد. و تحت مسئولیت من آنها 4 سانتی متر تومور خوش خیم را بریدند. بیهوشی ، استون همچنان از درون من را سوزاند و من را به مراقبت های ویژه منتقل می کنند. مامان فقط اخیراً اعتراف کرده است که به او گفته شده دخترش تا صبح دخترش زنده نخواهد ماند. هیچ چیز ، زنده مانده است. چند ماه که از رختخواب خارج نشده ام ، شبانه روزی قطره چکان ، یاد گرفتم که دوباره بخورم ، دوباره راه بروم ، 25 کیلو وزن از دست دادم. اما او دوباره به زندگی بازگشت. به آرامی با پشتیبانی خویشاوند.
نظرات من در مورد نگرش ها تغییر کرده است من فرصتی برای زندگی داشتم ، به همه نمی توان آنرا داد. من حق ندارم از چنین مزخرفاتی مانند روحیه بد ، ترحم به خودم رها شوم و یا کنار نیاورم.
چگونه می توانید از شخصی که اخیراً در مورد تشخیص خود اطلاع یافته است پشتیبانی کنید و نمی تواند آن را بپذیرد؟
اگر می خواهید زندگی کنید ، این کار را انجام دهید. همه چیز در دست شماست.
15 سال طول کشید تا دیابت را بپذیرم. 15 سال است که خودم ، مادرم و عزیزان را عذاب می دهم. قبول نکردم و احساس سلامتی نکردم! اگرچه واقعاً می خواستم آن را باور کنم.
وقت خود را تلف نکنید! همه مثل من خوش شانس نیستند. یک سال جبران خسارت کافی است تا کسی تا آخر عمر معلول بماند.
به دنبال دیابتی های دیگر باشید! به جامعه بپیوندید ، ملاقات کنید ، ارتباط برقرار کنید ، پشتیبانی همانند شما است و گاهی به عنوان نمونه ، حقیقت کمک می کند!
بیاموزید که در شرایط دیا ، به خود بخندید. و فقط بیشتر اوقات لبخند بزنید!
انگیزه شما برای شرکت در DiaChallenge چیست؟
انگیزه: من می خواهم فرزندان سالم به دنیا بیاورم و در سنین پیری زندگی کنم ، یاد بگیرم که چگونه خودم با مشکلاتم کنار بیام و با مثال خودم نشان بدهم که هرگز دیر نیست که زندگی ام را به سمت بهتر تغییر دهم.
سخت ترین کار روی پروژه کدام بود و ساده ترین کدام کار بود؟
یادگیری نظم و انضباط دشوار است: هر روز یک دفتر خاطرات خودکنترلی نگه دارید ، مقادیر زیادی کربوهیدرات را نخورید ، ظروف را جمع کنید و برای فردا به فکر غذا بیفتید ، یاد بگیرید که کالری روزانه را بشمارید و مشاهده کنید.
بعد از معاینه توسط چشم پزشک در ابتدای پروژه ، در چشم من عوارضی پیدا کردم ، مجبور شدم لیزر انجام دهم و عروق را احتیاط کنم تا در آینده جداشدگی شبکیه رخ ندهد. این بدترین و سخت ترین نیست. زنده ماندن از کمبود ورزش در طول بیمارستان دشوار بود.
وقتی که پایگاه من را چک کردند ، گرسنگی 6-8 ساعت در بیمارستان کار سختی بود. دشوار است که پایه و شانس خود را بررسی کنید. و متوقف کردن سؤال از متخصص غدد درونریز پروژه ، هنگامی که مرحله کار مستقل شروع شد ، به پایان رسید تا مشارکت با شرکت کنندگان ، متخصصان و خدمه فیلم پایان یابد.
خوب ، راه آسان این است که هر یکشنبه را در جایی که درک می شود وقت بگذارید.
نام پروژه شامل کلمه Challenge است که به معنی "چالش" است. با مشارکت در پروژه DiaChallenge خود را به چالش کشیدید و چه چیزی را ایجاد کرد؟
من تنبلی و ترس خود را به چالش کشیدم ، زندگی ام را کاملاً تغییر دادم ، دیدگاه هایم راجع به دیابت و شروع به ایجاد انگیزه برای افرادی مثل من کرد.
اطلاعات بیشتر در مورد این پروژه
پروژه DiaChallenge تلفیقی از دو قالب است - یک مستند و یک نمایش واقعیت. در این جلسه 9 نفر مبتلا به دیابت نوع 1 شرکت کردند: هرکدام اهداف خود را دارند: کسی می خواست یاد بگیرد چگونه دیابت را جبران کند ، کسی می خواست تناسب پیدا کند ، دیگران مشکلات روانی را حل می کردند.
به مدت سه ماه ، سه متخصص با شرکت کنندگان در پروژه کار کردند: یک روانشناس ، یک غدد درون ریز و یک مربی. همه آنها فقط یک بار در هفته ملاقات می کردند ، و در این مدت کوتاه ، متخصصان به شرکت کنندگان کمک کردند تا یک وکتور کار را برای خود پیدا کنند و به سؤالاتی که برای آنها پیش می آمد پاسخ می دادند. شركت كنندگان بر خود غلبه كردند و یاد گرفتند كه دیابت خود را نه در شرایط مصنوعی فضاهای محدود ، بلكه در زندگی عادی مدیریت كنند.
نویسنده این پروژه یكاترینا ارگیر ، معاون اول مدیر كل شركت ELTA LLC است.
"شرکت ما تنها تولید کننده روسی غلظت گلوکز خون در روسیه است و امسال 25مین سالگرد آن را جشن می گیرد. پروژه DiaChallenge به این دلیل متولد شد که ما می خواستیم به پیشرفت ارزش های عمومی کمک کنیم. در وهله اول می خواهیم سلامتی در بین آنها داشته باشیم. پروژه DiaChallenge در این مورد است. بنابراین ، تماشای آن نه تنها برای مبتلایان به دیابت و عزیزانشان بلکه برای افرادی که با این بیماری در ارتباط نیستند مفید خواهد بود. "
شرکت کنندگان در پروژه علاوه بر همراهی یک متخصص غدد ، روانشناس و مربی به مدت 3 ماه ، به طور کامل از ابزارهای کنترل خود ماهواره ای اکسپرس به مدت شش ماه و یک معاینه جامع پزشکی در ابتدای پروژه و پس از اتمام آن دریافت می کنند. با توجه به نتایج هر مرحله ، به فعال ترین و کارآمدترین شرکت کننده جوایز نقدی به مبلغ 100000 روبل اهدا می شود.
نمایش برتر این پروژه برای 14 سپتامبر پیش بینی شده است: مشترک شدن در کانال DiaChallengeبرای اینکه قسمت اول را از دست ندهید. این فیلم شامل 14 قسمت خواهد بود که هفتگی از شبکه یک پخش می شود.
تریلر DiaChallenge
