درمان پانکراتیت با داروها: داروهای داروسازی

Pin
Send
Share
Send

دارو درمانی پانکراس بسیار محبوب است ، زیرا تنها با کمک آن می توان وضعیت بیمار را بهبود بخشید. قبل از شروع مصرف هرگونه دارو ، باید با یک متخصص مشورت کنید.

پانکراس بیماری بیماری ارگان مانند لوزالمعده است. این بیماری می تواند به دلیل این واقعیت ایجاد شود که فرد قبلاً دچار یک بیماری عفونی و همچنین به دلیل وجود جراحات ، زخم گوارشی ، به دلیل وابستگی به الکل یا پرخوری باشد.

علاوه بر این ، علت ممکن است وراثت باشد. علائم اصلی این بیماری شامل علائم زیر است:

  • بدون اشتها؛
  • حالت تهوع
  • تشنگی
  • نقض عدم تعادل میکروبی.

درمان پانکراتیت با دارو

شما باید با پزشک مشورت کنید ، معاینه شود ، در نتیجه ، پزشک معالجه لازم را با داروهای مناسب تجویز می کند.

دارو درمانی می تواند مبتنی بر استفاده از ترکیبات مختلف دارو باشد ، میزان مصرف آن فقط به صورت جداگانه تعیین می شود.

پزشکان وجوه را به شکل کپسول ، میکروگرنول تجویز می کنند. این نوع داروها عمل بسیار سریع دارند.

به دلیل درمان با استفاده از وسایل پزشکی ، می توان از علائم خاصی از بیماری ، مثلاً اسهال خلاص شد ، که به دلیل فرآیندهای التهابی در غده و جذب نامناسب چربی ها ، ممکن است ظاهر شود.

برای درمان بیماری از مجموعه روشهای درمانی استفاده می شود که شامل موارد زیر است:

  1. مهار کننده های آنزیم
  2. عوامل ضد باکتریایی
  3. آنزیم ها
  4. داروهای ضد اسپاسم و ضد کولینرژیک ،
  5. مسدود کننده H2
  6. آنتی اسیدها

مهار کننده ها (مسدود کننده ها) آنزیم های پانکراس.

مهارکننده های آنزیم (کنتریک ، گوردوکس ، تریسیلول ، آنتاگوزان) برای کاهش فعالیت پروتئازهای لوزالمعده ، که باعث التهاب و گسترش پاتولوژی ها می شوند ، استفاده می شوند.

این وجوه از لوزالمعده و پارانشیم ریوی حیوانات ساخته می شود. موثرترین استفاده از مهارکننده های آنزیم در روز اول بیماری است.

عوامل ضد باکتریایی.

این عوامل به کاهش فرآیندهای التهابی در لوزالمعده و بافتهای مجاور و همچنین در اندامهای آسیب دیده نسبت داده می شوند.

با کمک داروهای ضد باکتریایی می توانید از موارد زیر جلوگیری کنید:

  • نکروز لوزالمعده پانکراس.
  • التهاب چرکی کیسه پر کردن؛
  • التهاب صفاق؛
  • پوسیدگی سلولیت سلولز فضای خلفی.

آنتی بیوتیک ها را با طیف گسترده ای از اثرات اعمال کنید. این موارد عبارتند از: سفالوسپورین ، پنی سیلین ، فلوروکینولون ، ماکرولید.

آنزیم ها

این عوامل حاوی آنزیمهای پانکراس مانند لیپاز ، آمیلاز و پروتئیناز هستند: پانچکتین ، کرئون ، پانکراس ، جشن ، آنزیم و پانزونورم.

درمان با چنین وسایل پزشکی اثرات زیر را بر روی بدن دارد:

  1. لوزالمعده را آرام می کند.
  2. جذب بهتر پروتئین ها ، چربی ها و کربوهیدرات ها را بهبود می بخشد.
  3. هضم غذا را بهبود می بخشد.
  4. سوء هاضمه را از بین می برد.

داروهای ضد اسپاسم

با تشنج عضلات صاف ، که با فرآیندهای پاتولوژیک در مجرای صفراوی و عملکرد مختل در مورد فیبر عضلانی همراه است ، لازم است که ضد اسپاسم مصرف شود.

انقباضات به دلیل عملکرد ضعیف اسفنکترها در مجرای لوزالمعده ظاهر می شود ، و این باعث می شود که آب لوزالمعده به داخل اثنی عشر اثبات نشود.

به عنوان یک قاعده ، آنها از داروهای ضد اسپاسم استفاده می کنند:

  • mebeverin
  • پاپاورین
  • no-shpa
  • drotaverinum
  • اسپاسم
  • ریبال
  • اسپاسمول

داروهای آنتی کولینرژیک

توانایی اصلی داروهای آنتی کولینرژیک در کاهش اثرات استیل کولین و کولینومیمیک است.

انواع آنتی کولینرژیک وجود دارد: نیکوتینولیتیک و موسکارینولیتیک. برای درمان پانکراتیت مزمن ، به عنوان یک قاعده ، از موسکارینولیتیک استفاده می شود: پیرنزپین ، گاستریل ، گاستروسپین.

داروهای کولینولیتیک فرآیندهای پاتولوژیک را در قشر مغز و گانگلیون مسدود می کنند ، این باعث کاهش سرعت سیناپس عصبی و عضلانی می شود ، در حالی که کار آنها عادی شده و فرآیندهای تخلیه حرکتی بهبود می یابد.

داروهای کولینولیتیک:

  1. متاسین
  2. آتروپین
  3. پلاتیفیلین
  4. کلرازین
  5. ضد اسپاسم

این داروها معمولاً به عنوان ضد اسپاسم مؤثر استفاده می شوند.

آنتی اسیدها

اینها داروهایی هستند که به منظور خنثی کردن اسید هیدروکلریک آب معده به درمان بیماریهای وابسته به اسید دستگاه گوارش نسبت داده می شوند.

افزایش تشکیل اسید هیدروکلریک ترشح لوزالمعده را بهبود می بخشد ، به همین دلیل با شکل مزمن پانکراس از موادی استفاده می شود که ترشح معده را کاهش می دهد و این باعث کاهش اثر اسید هیدروکلریک می شود.

آنتی اسیدها آنهایی هستند که توسط بدن جذب می شوند و جذب نمی شوند. از پانکراتیت ، داروهای غیر قابل جذب آنتی اسید به این موارد نسبت داده می شود:

  1. alumag
  2. الماژل
  3. مالوکس ،
  4. عالی
  5. ملکول ،
  6. گاستراسید
  7. نخل

این آنتی اسیدها حاوی موادی مانند آلومینیوم و منیزیم هستند که می توانند پپسین ، لیزولسیتین ، اسید صفراوی را جذب کرده و از آن محافظت کنند.

در درمان پانکراتیت ، آنتی اسیدها به طور جداگانه از مهار کننده ها استفاده نمی شوند.

مسدود کننده-H2

برای عملکرد ضد الکتریسیته ، مسدود کننده H2 استفاده می شود:

  • رانیتیدین
  • فاموتیدین
  • نيزاتيدين

از ضد ضد ترشح برای کاهش تشکیل اسید توسط معده استفاده می شود ، زیرا اسید هیدروکلریک عامل اصلی در ایجاد ترشح است که در ایجاد نمک های بی کربنات توسط اپیتلیوم مجاری پانکراس نقش دارد.

در نتیجه کاهش حجم اسید و همچنین نمک های بی کربنات باعث افزایش کارآیی درمانی می شود.

ویژگی های درمانی

درمان پانکراتیت صرفاً به صورت جداگانه و همچنین درمان پانکراتیت با داروها تعیین می شود.

درمان دارویی پانکراتیت باید مطابق با استراحت شدید در تختخواب ، یک رژیم غذایی جداگانه ، عمدتاً با افزایش مصرف محصولات پروتئینی انجام شود. بیمار باید حداقل 21 روز از این رژیم پیروی کند.

هنگامی که بیمار روند بیماری را تشدید می کند ، گرسنگی برای چند روز می تواند به او کمک کند ، از اهمیت ویژه ای در صورت صدمه به پانکراتیت حاد در کودکان ، استفاده صحیح از درمان بسیار مهم است.

اگر نقص غدد بیش از حد اساسی باشد ، اجتناب از جراحی گاهی اوقات دشوار است. سپس از لاپاراسکوپی برای درمان لوزالمعده استفاده می شود.

درمان کمکی ممکن است در درمان این بیماری ضروری باشد. سپس درمان دارویی پانکراتیت شامل مصرف دارویی مانند پانکراتین است. به عنوان یک قاعده ، مدت زیادی طول می کشد. بیمار روزانه و بارها و بارها این دارو را مصرف می کند.

همچنین برای درمان لوزالمعده استفاده می شود:

  • داروهای کلرتیک؛
  • عوامل پاکت نامه
  • داروهای هورمونی از نوع آنابولیک و استروئیدی.

مصرف داروهایی مانند mezim-forte، festal امکان پذیر است.

هنگامی که درد شدید رخ می دهد ، پزشکان ، به طور معمول ، عوامل ضد آنزیمی خاصی را به آنها نسبت می دهند.

استفاده از داروهای ضد اسپاسم ، مسکن ها نیز اغلب به یک روش مؤثر برای درمان پانکراس تبدیل می شوند.

Pin
Send
Share
Send