کیست و فیستول لوزالمعده

Pin
Send
Share
Send

فیستول های لوزالمعده یک پیام آسیب شناختی از سیستم مجاری مجاری اندام با محیط خارجی یا اندام های داخلی بدن نشان می دهد.

دو گروه بزرگ از چنین آسیب شناسی ها وجود دارد - فیستول های خارجی و داخلی.

خارجی - دهان ضایعه بر روی پوست باز می شود ، و داخلی با یک اندام توخالی پیام دارد. چنین اندام هایی ممکن است معده ، روده کوچک یا بزرگ باشد. بعلاوه فیستول ها به صورت کامل و ناقص تقسیم می شوند.

هنگام انسداد قسمت پروگزیمال مجرای ، یک فیستول کامل تشکیل می شود که منجر به رها شدن کلیه آب لوزالمعده به سمت خارج می شود. با یک پیام پاتولوژیک ناقص ، یک جریان اصلی از ترشح لوزالمعده به طور طبیعی در لومن اثنی عشر مشاهده می شود ، و یک بخش کوچکتر با پیام پاتولوژیک جدا می شود.

غالباً فیستولای لوزالمعده پوست خارجی یا لوزالمعده است.

شکل داخلی ارتباط پاتولوژیک با حفره معده اثنی عشر یا روده بزرگ بسیار نادر است.

جبران از دست دادن آب لوزالمعده و عواقب آن از دست دادن با تعیین رژیم غذایی تزریقی به مدت 7 روز با تجویز همزمان پیوولفپ و دوزهای کوچک آتروپین انجام می شود. استفاده از ترازیلول همچنین در هنگام انجام درمان دارویی این بیماری می تواند نتیجه عالی داشته باشد. یک روش مؤثر استفاده از اشعه پانکراس 4-8 بار در دوز کل 300-400 R است.

در صورت پيشرفت بيماري براي بيمار كشنده ، درمان بيماري با مداخله جراحي انجام مي شود.

طبقه بندی پیام آسیب شناختی

از نظر آناتومیکی ، فیستول لوزالمعده یک کانال با قطر ناهموار است.

دیواره های کانال توسط بافت فیبری تشکیل می شوند. پایه کانال به مجاری اصلی لوزالمعده متصل می شود. در طول کل فیستول ، انبساط و باریک شدن لومن شکل می گیرد.

بافت لوزالمعده در محل قرارگیری دهان فیستول به لحاظ مورفولوژیکی تغییر می یابد. این تغییرات است که منجر به شکل گیری یک پیام پاتولوژیک می شود.

بیشتر اوقات ، به عنوان تغییرات پاتولوژیک در بافت عبارتند از:

  • نکروز
  • التهاب
  • تشکیل کیست؛
  • تشکیل تمرکز تومور.

در پزشکی ، طبقه بندی فیستول برای تعداد زیادی از علائم ایجاد شده است.

ویژگی های طبقه بندی به شرح زیر است:

  1. اتیولوژی
  2. دوره بالینی
  3. وجود ارتباط با سیستم مجرای اندام.
  4. منطقه محلی سازی پیام خارق العاده.
  5. تعداد پیام های جالب.
  6. میزان انشعاب معابر پرحجم.
  7. وجود عفونت.
  8. ارتباط با سایر ارگانهای داخلی.

بسته به علت ، انواع آسیب شناسی زیر مشخص می شود:

  • پس از نکروز
  • پس از آسیب؛
  • یک نوع فیستول که پس از تخلیه کیست تشکیل می شود.

طبق دوره بالینی ، دو نوع اختلال از هم متمایز است - مداوم و مکرر.

بسته به وجود ارتباط با سیستم مجاری غده ، آسیب شناسی های زیر متمایز می شوند:

  1. این پیام با مجرای لوزالمعده ارتباط دارد. در این حالت ، دو گزینه امکان پذیر است - هنگامی که پوسیدگی مجرای مختل شده و گزینه دوم ، هنگامی که اختلال در اختلال ایجاد نشده باشد.
  2. فیستول با مجرای اضافی ارتباط دارد. به طور مشابه ، بسته به اینکه آیا مجرای مجرای دچار اختلال شده است یا خیر ، ممکن است دو نوع بیماری پاتولوژیک ایجاد شود.
  3. پیام های پاتو هیچ ارتباطی با سیستم مجاری غده ندارند. چنین آسیب شناسی ها شامل مواردی از قبیل دستگاه معدنی هستند که با تشکیل حفره چرکی و فیستول هایی که در انتها حفره شکل گرفته ندارند به پایان می رسد.

بسته به محلی سازی این اختلال ، یک فیستول لوزالمعده خارجی مشخص می شود ، داخلی و مختلط است.

گزارش های مسیر می توانند تک کاناله و چند کانال باشند.

با توجه به درجه انشعاب ، همه فیستول ها را می توان به بدون شاخه و شاخه تقسیم کرد.

با حضور یک روند عفونی ، آلوده و ضد عفونی جدا می شوند.

در صورت عدم اتصال فیستول با اندامهای دیگر ، آنها به صورت جدا شده طبقه بندی می شوند. علاوه بر این ، یک ترکیب متنوع و ترکیب وجود دارد.

علائم توسعه آسیب شناسی

ماهیت تظاهرات بالینی در تشکیل فیستولهای لوزالمعده تا حد زیادی بستگی به انواع آنها ، علت ، دوره رشد بیماری ، عملکرد آن و میزان پیشرفت عوارض دارد.

شکل گیری پیام با بروز درد در ناحیه اپیگاستریک و در هیپوکندری چپ همراه است.

اغلب درد مانند کمربند است.

علاوه بر این ، پیشرفت بیماری با اختلالات زیر همراه است:

  • اختلالات سوء هاضمه؛
  • افزایش درجه حرارت بدن؛
  • تغییر در ترکیب خون.
  • ظاهر نفوذ در ناحیه لوزالمعده.

ظاهر علائم و نشانه های توصیف شده به دلیل نفوذ ترشح غده به فضای parapancreatic ، اتوالیز پارانشیم غده و اندامها و بافتهای اطراف آن و عفونت بافت رتروپریتونئال است.

پریود شدن واضح در عملکرد فیستول و ایجاد عوارض فقط با تشکیل علائم مشخصه در صورت تشکیل نوع خارجی پیامهای لوزالمعده بروز می کند.

چنین گزارشات آسیب شناسی پس از تخلیه خارجی کیست که در طی پیشرفت پانکراس ایجاد می شود ، به عنوان یک عارضه آسیب زا شکل می گیرد.

برای دوره فعالیت فیستولای لوزالمعده ، ظاهر یک بازوی خارجی مشخص است ، از طریق آن ترشح آب لوزالمعده رخ می دهد. در ناحیه تشکیل سوراخ پوست اصلاح شده و تغییر یافته است. مقدار ساطع شده به نوع تخلف بستگی دارد و می تواند از 0.5 تا 1.5 لیتر متغیر باشد. در روز افزایش ترشح در زمان خوردن غذا بوجود می آید ، به خصوص اگر محصولات حاوی چربی باشند. در صورت وجود فرایندهای پرکاری و چرکی در غده ، چرک و خون با ترشح شده ترشح می شود. در صورت عدم وجود عوارض ، ترکیب جدا شده از ترکیب بی رنگی برخوردار است و با محتوای بالای آمیلاز و تریپسین مشخص می شود.

پیشرفت عوارض ناشی از از دست رفتن طولانی مدت آب لوزالمعده و مهار عملکرد اندام اگزوکرین است. مهار در نتیجه آتروفی و ​​فیبروز بافت غده رخ می دهد.

در بیمارانی که چنین تخلفی دارند تخلیه مشاهده می شود ، و اتوالیز با بروز خونریزی همراه است.

تشخیص تشکیل فیستول

احتمال زیادی از وجود یک نوع خارجی از اطلاعات پاتوژن توسط داده های مربوط به زخم لوزالمعده یا مداخله جراحی در لوزالمعده نشان داده شده است.

روشن سازی تشخیص با انجام مطالعات بیوشیمیایی ترشح ترشح شده از طریق فیستول انجام می شود.

بعلاوه از روشهای اضافی ابزار برای معاینه بدن بیمار استفاده می شود.

برای انجام تحقیقات ، به بیمار رژیم درمانی در کلینیک اختصاص داده می شود.

برای روشن شدن تشخیص ، از روشهای معاینه زیر استفاده شده است:

  • فیستولوگرافی؛
  • لوزالمعده رتروگراد
  • سونوگرافی؛
  • MRI پانکراس؛
  • توموگرافی کامپیوتری.

تشخیص فیستولهای داخلی با بررسی وجود عوارض همزمان انجام می شود. این در شرایطی است که شکل گیری چنین آسیب شناسی با اختلالات بالینی و مورفولوژیکی کاملاً آشکار همراه نیست.

برای تعیین روش درمانی ، لازم است تا یک تشخیص افتراقی از پیامهای لوزالمعده پانکراس انجام شود.

سازندهای آسیب شناختی لوزالمعده خارجی با فیستولهایی که از کانونهای تومورهای پوسیدگی لوزالمعده ، کلیه ، غده فوق کلیه ، سارکوم رتروپری تونال ، دوازدهه و فیستول معده متمایز می شوند.

درمان آسیب شناسی لوزالمعده

به گفته پزشکان ، اکثر آسیب شناسی های تشکیل شده در صورت وجود پتانسیل خوب مجرای Wirsung با دارو بسته می شوند.

در فرایند درمانی از طیف وسیعی از داروها استفاده می شود.

درمان دارویی دستیابی به چندین هدف درمانی را دنبال می کند.

درمان با هدف:

  1. مهار فعالیت بیرونی بافت غده.
  2. غیرفعال کردن آنزیم های ترشح لوزالمعده (این روش شبیه به آن است که در درمان پانکراتیت حاد استفاده می شود).
  3. ترمیم مسیر آسیب شناسی.
  4. آسیب دیدگی پوست را در قسمت باز گذر از حیرت آور ترمیم کنید.
  5. اصلاح اختلالات در متابولیسم پروتئین ، کربوهیدرات ، چربی ، آب و نمک.
  6. درمان بیماریهای همزمان.

بهداشت دوره از طریق شستشوی کسری یا مداوم با استفاده از آسپیراسیون فعال با محلول ضد عفونی کننده و معرفی داروهای ضد باکتریایی انجام می شود.

برای محافظت از پوست در برابر آنزیمهای لوزالمعده ، پمادهای مخصوص ، خمیرها و فیلمهای پلیمری روی سطح آن اعمال می شود.

روشهای درمانی جراحی در غیاب اثربخشی درمان دارویی برای مدت سه ماه و نقض جریان ترشح و ارتباط این دوره با حفره های زهکشی ضعیف واقع در بافت خلفی استفاده می شود.

در طول عمل جراحی از روشهای درمانی زیر استفاده می شود:

  • برداشتن فیستول با برداشتن غده ، چنین عملی یک روش رادیکال درمانی است.
  • برداشتن فیستول با عمل جراحی برداشتن و تشکیل لوزالمعده پانکراتوژونوآناستوموز ، این نوع مداخله جراحی در صورت نقض حق ثبت مجرای Wirsung انجام می شود.
  • تشکیل آناستوموز دوره مشترك با معده یا روده ها.
  • پر کردن دوره و مجرای لوزالمعده با مواد پلیمری مخصوص.

پیش آگهی بیماری هنگام انجام درمان به موقع و کافی کاملاً مطلوب است.

اطلاعات مربوط به علائم بیماری لوزالمعده در این مقاله در ویدیو ارائه شده است.

Pin
Send
Share
Send