عوارض پانکراس: مزمن ، حاد و چرکی

Pin
Send
Share
Send

پس از یک روند التهابی طولانی مدت که بر لوزالمعده تأثیر می گذارد ، پزشکان عوارض لوزالمعده حاد را تشخیص می دهند. تغییرات غیرقابل برگشت است و منجر به پدیده های نکروتیک می شود.

عوارض اولیه ناشی از یک علت است: انتشار مواد سمی وجود دارد که به دلیل شکستن بافت های نرم اندام داخلی ایجاد می شوند. در هفته دوم ، در صورت عدم درمان مناسب ، عواقب منفی دیررس ظاهر می شود. آنها با شیوع عفونتهای ثانویه همراه هستند.

در شکل مزمن دوره بیماری ، مجاری کبد و صفرا رنج می برند. تخریب لوزالمعده باعث ایجاد کیست ، فیبروز می شود و می تواند منجر به سرطان شود. تغییرات ایمنی موضعی به شروع روند التهاب کمک می کند.

با توجه به طبیعت الکلی این بیماری ، در برابر پس زمینه اثرات سمی ، نکروز لوزالمعده تقریباً فوراً ایجاد می شود. در صورت شروع به موقع درمان ، این بیماری منجر به ناتوانی یا مرگ خواهد شد.

انواع عوارض

بسیاری از عوارض وجود دارد که با حمله پانکراس تحریک می شود. برای ساده سازی در پزشکی ، طبقه بندی دو نوع اصلی را از هم متمایز می کند: پیامدهای منفی دیرهنگام و زودهنگام ناشی از بیماری.

سندرم پس از نکروز ، عوارض چرکی پانکراتیت حاد ، عواقب پلور-ریوی به ویژه شدید است.

پدیده های پس از نکروز یک حمله واکنشی به حالت شوک و نارسایی کلیه و کبد تقسیم می شوند.

آزاد شدن زیاد آنزیمها و مواد سمی اضافی در خون منجر به بروز عوارض اولیه می شود:

  • نارسایی قلبی عروقی.
  • تغییرات برگشت ناپذیر در ریه ها.
  • خونریزی در روده ، معده.
  • پریتونیت
  • زردی
  • اختلالات روانی
  • ترومبوز رگ های خونی.
  • التهاب غشای سروز.

با نارسایی کلیوی ، کبد به میزان قابل توجهی افزایش می یابد ، هیچ دفع ادرار وجود ندارد (یبوست وجود دارد) ، یا برعکس ، افزایش وزن مخصوص ادرار در روز وجود دارد. پارامترهای شریانی در حال رشد هستند ، پوست و غشاهای مخاطی خشک می شوند.

در 50٪ از بیماران ، عواقب حمله حاد به صورت پریتونیت یک فرم سروز یا چرکی رخ می دهد.

حمله حاد پانکراس و عواقب آن

در یک حمله حاد ، پریتونیت ایجاد می شود که طبیعتاً حساس است. این یک عارضه بزرگ است ، که با یک اثر تهاجمی فعال بر روی حفره شکم همراه است.

به دلیل مسمومیت ، فعالیت کلیه ها و کبد مختل می شود. مشکلات جدی در عملکرد دستگاه گوارش ، ایجاد پنومونی سمی و ادم ریوی وجود دارد.

عوارض حاد دیررس پس از یک دوره تثبیت نسبی بیمار ایجاد می شود. معمولاً پس از 20-25 روز از شروع پاتولوژی. بیشتر اوقات ، عواقب چرکی تشخیص داده می شود. بدترین آنها مسمومیت با خون است.

عوارض دیررس:

  1. آبسه در شکم.
  2. سندرم parapancreatic.
  3. هایپرهیدروز.
  4. نکروز لوزالمعده.
  5. Pilephlebitis (روند التهابی ورید پورتال).
  6. سودوسیست یا کیست.

عواقب منفی شامل نئوپلاسم های تومور ، لنفادنیت (به دلیل مسمومیت بدن) رخ می دهد ، حملات هراس (به دلیل اثرات منفی مواد سمی) ، نارسایی اندام های متعدد ارگان های داخلی.

اگر بافت پانکراس جشن گرفته شود ، در حالی که کیست تشکیل می شود ، این پدیده به عنوان یک وضعیت تهدید کننده زندگی طبقه بندی می شود. درمان جراحی لازم است. پیش آگهی فقط با درمان به موقع مطلوب است.

خونریزی متراکم اغلب رخ می دهد - یک وضعیت پاتولوژیک ناشی از دستیابی به موفقیت رگ خونی در کانون التهابی.

عواقب بیماری مزمن

عواقب یک بیماری مزمن شامل اختلالات اندام های داخلی است که با عملکرد لوزالمعده همراه است. بیشتر اوقات ، مجاری کبد و صفرا تحت تأثیر قرار می گیرند.

بیمار مبتلا به یک نوع واکنشی هپاتیت ، کلستاز ، کوله سیستیت تشخیص داده می شود - یک بیماری التهابی مجاری صفرا ، کولانژیت چرکی است.

تشکیل کیست به دلیل مشکل در خروج آب لوزالمعده از مجاری درون ارگان است. انواع مختلفی از نئوپلاسم ها وجود دارد - درست و نادرست. تقریباً در 80٪ از تصاویر بالینی ، کیست کاذب تشخیص داده می شود.

مطالعات بیشماری ثابت کرده اند که پانکراتیت به بیماری هایی که باعث ایجاد سرطان می شوند ، اشاره دارد. به ویژه ، سرطان لوزالمعده.

سایر عوارض متمایز می شوند:

  • دیابت نوع 1 در صورت ابتلا به پانکراس الکلی ، خطر ابتلا به بیماری بیشتر است.
  • کم خونی فقر آهن.
  • GERD.

در زنان و مردان بالغ ، این بیماری می تواند فشار خون پورتال را تحریک کند ، که منجر به تشکیل اگزودات در حفره شکمی می شود. علاوه بر این ، واریس دستگاه گوارش ایجاد می شود ، که اغلب با خونریزی گسترده ظاهر می شود.

برای تشخیص عوارض به موقع ، لازم است دمای بدن ، فشار ، نبض ، تنفس بیمار کنترل شود.

روشهای درمانی

عوارض پانکراتیت مزمن و تشدید آن در شرایط ثابت درمان می شود. بر اساس اقدامات تشخیصی و آزمایش های آزمایشگاهی ، پزشک رژیم درمانی بهینه را توصیه می کند. همیشه متفاوت است ، زیرا بستگی به عواقب خاص بیماری دارد.

درمان تزریق را تجویز کنید - یک روش درمانی ، که شامل ورود به غوغا کردن محلولهایی است که از ریزش آسیب شناختی بدن جلوگیری می کند. حتماً روزه ، داروهای ضد باکتری و داروهای دیگر را تجویز کنید. غالباً از زهکشی گسترده بافتهای آلوده استفاده می شود.

پس از این روش مکانیکی ، یک فیستول ظاهر می شود که درمان را دشوار می کند. اصولاً اولویت با داروها است. داروسازی طیف گسترده ای از داروهای درمانی را ارائه می دهد.

اگر در مراحل اولیه از بین رفتن آب لوزالمعده از بین رفتن زیاد باشد ، این هنوز نشانه ای برای این عمل نیست. نارسایی لوزالمعده ، که در اثر فیستول ایجاد می شود ، توسط قرص قابل جبران است. در بیشتر موارد ، فیستول به تنهایی بهبود می یابد. در صورت اتصال به حفره یا مجاری ، روند احیا بطور قابل توجهی کند می شود.

اکتروتید ممکن است برای درمان فیستول تجویز شود. دوز مصرف روزانه: 100 میکروگرم به صورت زیر جلدی سه بار در روز ، مدت زمان درمان پنج روز است. این دارو فعالیت تریپسین را سرکوب می کند ، خاصیت ضد اسپاسم دارد و از مسمومیت عمومی جلوگیری می کند.

این عمل برای پدیده هایی از جمله نشان داده شده است:

  1. وجود خونریزی در حفره کیست.
  2. بواسیر یا فرم خفیف پلور.
  3. پریتونیت ریخته.
  4. کیستهای دستیابی به موفقیت در حفره شکمی.
  5. پارگی و خستگی.

در دوره بعد از عمل ، آنتی بیوتیک درمانی (به عنوان مثال ، فورازولیدون) انجام می شود ، رژیم خاصی لازم است. داروهای مسکن را تجویز کنید ، حداکثر 5 بار در روز تجویز شود.

پیشگیری از عوارض لوزالمعده

اصول پیشگیری شامل محرومیت از مشروبات الکلی از رژیم غذایی ، ترک سیگار ، رژیم متعادل و شیوه زندگی سالم است. صدمات جدی توسط الکل به خصوص استفاده مکرر و دوزهای زیاد به غده وارد می شود. با لوزالمعده ، نوشیدن آن به شدت ممنوع است. اگر این امکان پذیر نیست ، مصرف خود را به 1 بار در ماه کاهش دهید.

غذا خوردن سالم کلید زندگی طولانی است. بیماران باید به شدت از رژیم غذایی پیروی کنند ، بدن را با غذای سنگین سنگین نکنند. لازم است که چربی و نمکی را کنار بگذارید ، تمام غذاهای تند را کنار بگذارید. شما باید از محصولات غذایی شامل سرطان زا - مواد نگهدارنده ، رنگ ها ، طعم دهنده ها و غیره خودداری کنید.

در صورت ابتلا به بیماری مزمن با هدف جایگزینی ، توصیه می شود که داروی پانکراتین مصرف شود. مقدار مصرف از 16000 تا 32000 واحد در روز (حداکثر 4 قرص) با وعده های غذایی متفاوت است. حداکثر دوز روزانه 18 قرص است.

با استفاده از وسایل غیر متعارف می توانید درد لوزالمعده را متوقف کنید. بسیاری از بیماران توصیه می کنند جوشانده یا تزریق شده را بر اساس گیاه نیمه مرده انجام دهند (فقط با توافق با پزشک).

متخصصان پانکراس در این مقاله چه عوارضی را می توانند بیان کنند.

Pin
Send
Share
Send