درمان پلی نوروپاتی دیابتی

Pin
Send
Share
Send

دیابت فقط به خودی خود خطرناک نیست. خیلی اوقات ، باعث ایجاد عوارض می شود. یکی از عوارض شایع دیابت ، پلی نوروپاتی دیابتی است.

پلی نوروپاتی یک آسیب شناسی است که با آسیب به سیستم عصبی انسان همراه است. تحت تأثیر عوامل محیطی نامطلوب ، بیمار ارتباط بین قسمتهای فردی بدن و مغز را تجزیه می کند.

به همین دلیل ، با هماهنگی مغز در مورد اقدامات اندام فوقانی یا تحتانی ، عضلات صورت و غیره مشکلاتی بوجود می آید همچنین ممکن است بیمار در یک ارگان خاص دچار حساسیت شود.

پلی نوروپاتی دیابتی چیست؟

در پلی نوروپاتی دیابتی ، نقض ارتباط بین بدن و مغز نتیجه دیابت است. نوع دیابت در این امر تأثیر نمی گذارد - 1 و 2 نوع می تواند این عارضه را برانگیزد. کد ICD 10 برای این آسیب شناسی G63.2 است.

وجود دیابت در انسان به مدت 15-20 سال عامل نابودی سیستم عصبی محیطی می شود. این به دلیل مکانیسم بسیار بیماری است. در دیابت ، متابولیسم در بیماران مختل می شود ، به همین دلیل سلول های عصبی به اندازه کافی اکسیژن و مواد مغذی دریافت نمی کنند.

این منجر به نقص عملکرد سیستم عصبی محیطی می شود که به تدریج شایع تر می شوند و پیشرفت می کنند. در این حالت ، نقص در هر دو بخش جسمی و رویشی تأثیر می گذارد. نتیجه از دست دادن کنترل بدن و بروز نقض در فعالیت خودمختار اندامهای داخلی است.

این بیماری بر رفاه بیمار تأثیر می گذارد. از بین رفتن حساسیت باعث تحریف احساسات می شود و به دلیل نقض کنترل مغز انجام برخی اقدامات برای شخص دشوار است. بنابراین ، درمان به موقع پلی‌نوروپاتی از اهمیت بالایی برخوردار است و برای این کار تشخیص به موقع آن ضروری است.

طبقه بندی بیماری ها

چندین طبقه بندی از این بیماری وجود دارد.

با توجه به اینكه سیستم عصبی محیطی به دو بخش تقسیم می شود ، پزشكان پزشكی از این قبیل انواع پلی نوروپاتی یاد می كنند كه عبارتند از:

  1. جسمی. در این حالت ، کنترل مغز بر عملکرد اندام ها تضعیف می شود.
  2. مستقل. با این شکل از آسیب شناسی ، بدن توانایی نفوذ در فعالیت اندام های داخلی فردی را از دست می دهد.

با وجود پلی نوروپاتی ، می توان ضایعات را در نواحی مختلف محلی کرد.

از این نظر ، ما می توانیم انواع مختلفی را بر اساس محل آسیب تشخیص دهیم:

  1. حسی. این نوع بیماری شامل از بین رفتن کامل یا جزئی حساسیت به تأثیرات بیرونی است (قسمت های خاصی از بدن انسان در پاسخ به درد یا تغییرات دما متوقف نمی شود).
  2. موتور. این تنوع با مشکلات عملکردهای موتور مشخص می شود. بیمار ممکن است در هماهنگی مشکل داشته باشد ، حرکات غیرقابل برنامه ریزی را با دست و پاهای خود انجام دهد. همچنین ممکن است راه رفتن وی مختل شود.
  3. حسگر. این نوع پلی نوروپاتی دارای ویژگی های دو مورد قبلی است.

طبقه بندی دیگر مربوط به شدت بیماری است.

در این حالت به انواع زیر گفته می شود:

  1. شارپ. این مرحله اولیه توسعه پاتولوژی است ، که در آن علائم برای اولین بار ظاهر می شود. علائم بیماری شدید است و می تواند بیمار را بترساند.
  2. مزمن. این شکل از بیماری حاکی از روند طولانی آن است. در این حالت ، علائم نرم و صاف می شوند.
  3. بدون درد. ویژگی اصلی آن وجود بی حسی و از بین رفتن احساس در اندام های مختلف است. درد با این نوع پلی نوروپاتی تقریباً رخ نمی دهد.
  4. بی هوازی. این ناعادلانه ترین محسوب می شود و در آخرین نوبت توسعه می یابد. با تظاهرات ذاتی در سایر انواع آسیب شناسی مشخص می شود.

دوره درمانی به شکل بیماری بستگی دارد. بنابراین ، بسیار مهم است که متخصص تصویر بالینی را تجزیه و تحلیل کرده و مناسب ترین روش های مبارزه با بیماری را انتخاب کند.

علائم بیماری

برای تشخیص به موقع پلی نوروپاتی ، شناختن ویژگی های اصلی آن بسیار مهم است. این امر به بیمار امکان می دهد تا متوجه تخلفات شده و در جستجوی کمک باشد.

علائم بیماری به شرح زیر است:

  • احساس سوزش؛
  • احساس سوزن سوزن شدن؛
  • درد شدید;
  • واکنش شدید درد به یک محرک جزئی.
  • عدم حساسیت به لمس.
  • درک ناکافی دما (یک جسم گرم ممکن است گرم یا سرد به نظر برسد)؛
  • بی حسی قسمت های خاصی از بدن؛
  • احساس "غازهای غاز".
  • اختلالات راه رفتن؛
  • گرفتگی

این ویژگی ها اساسی هستند. علائم اضافی نیز وجود دارد که نه تنها با پلی نوروپاتی بروز می کند. اما گاهی اوقات آنها برای تأیید چنین تشخیصی خدمت می کنند.

علائم اضافی شامل موارد زیر است:

  • سرگیجه
  • اسهال
  • نقص بینایی؛
  • مشکلات در گفتار؛
  • آنورگاسمی (در زنان)؛
  • اختلال نعوظ (در مردان)؛
  • بی اختیاری ادرار

در صورت یافتن این ویژگی ها ، نباید مراجعه به پزشک را به تعویق بیندازید ، زیرا مبارزه با بیماری در مرحله دشوار بسیار دشوار است.

پلی نوروپاتی حرکتی حسی (دیستال)

دیابت غالباً منجر به آسیب به الیاف عصبی طولانی می شود ، که باعث نوروپاتی اندام تحتانی می شود. این نوع آسیب شناسی است که در بیشتر افراد دیابتی ایجاد می شود.

پلی نوروپاتی دیستال با ویژگی هایی مانند:

  • عدم توانایی در فشار
  • کمبود درد
  • نسبت به تغییرات دما
  • تضعیف درک لرزش.

همه اینها منجر به این واقعیت می شود که بیمار می تواند به طور تصادفی به خود آسیب برساند ، به دلیل کمبود خطر به دلیل حساسیت پایین ، به راحتی دست کم می گیرد. ممکن است او دچار سوختگی یا مجروح شدن شود و حتی ممکن است متوجه آن نشود. احساس گرسنگی کافی باعث زخم های پا ، گرفتگی ، درد شدید به خصوص در شب حاد می شود. گاهی اوقات مفاصل در بیماران آسیب دیده است.

با پیشرفت بیشتر بیماری ، تغییرات دیستروفی در ماهیچه ها ، تغییر شکل استخوان ، مشکلات فعالیت سیستم اسکلتی عضلانی مشاهده می شود.

پوست روی پاها قرمز و خشک می شود ، غدد عرق کارکرد خود را متوقف می کند. یک پدیده شایع تشکیل لکه های سنی است. ظاهر پاهای بیمار بسیار متفاوت است ، که می توانید در عکس مشاهده کنید.

خطرناک ترین علامت بیماری ، ایجاد زخم در پاها است. احساس ناراحت کننده ای به دلیل آنها وجود ندارد ، زیرا بیمار دارای حساسیت به درد ضعیف است.

اما این مشکل اصلی است. بیمار احساس درد نمی کند و وضعیت را خطرناک نمی داند و در این زمان التهاب در پا و انگشتان ایجاد می شود که به همین دلیل قطع عضو گاهی لازم است.

پلی نوروپاتی خودمختار

پلی نوروپاتی از این نوع به ترتیب بر سیستم عصبی خودمختار تأثیر می گذارد و اختلالات ناشی از آن با عملکرد خودمختار اندام ها همراه است.

ویژگی های اصلی آن عبارتند از:

  • سرگیجه;
  • غش
  • تیرگی در چشم.
  • مشکلات در دستگاه گوارش؛
  • اختلال در فعالیت قلب؛
  • بی اختیاری ادرار؛
  • مشکلات در زندگی جنسی.

همه اینها در اثر نقض عصب داخلی اندامهای داخلی فرد ایجاد می شود. مغز نمی تواند فرایندهای رخ داده در آنها را کنترل کند ، که منجر به تغییرات خطرناک می شود. به علت برخی تغییرات ممکن است بیمار بمیرد.

روشهای درمانی

در درمان پلی نوروپاتی روشهای سنتی و عامیانه مجاز است. این موارد و سایر موارد فقط باید مطابق دکتر تجویز شود. جنبه بسیار مهم درمانی خنثی کردن تأثیر عامل آسیب زا است ، بنابراین اقدامات اصلی با هدف مبارزه با تظاهرات دیابت انجام می شود. بخش دیگری از درمان از بین بردن علائم پاتولوژیک است.

دارو

ویژگی اصلی درمان این بیماری رویکرد یکپارچه است.

فعالیت های اصلی در حال انجام عبارتند از:

  1. استفاده از ویتامین های گروه B آنها کاهش اثرات جانبی گلوکز بر روی اعصاب را تأمین می کنند. ویتامین B همچنین به ترمیم اتصالات عصبی کمک می کند و عبور از تکانه های عصبی را فعال می کند.
  2. پذیرش اسید آلفا لیپوئیک اسید. این اسید باعث تحریک برداشتن گلوکز از بدن می شود و همچنین باعث تسریع در بازسازی بافت عصبی می شود.
  3. استفاده از داروهایی که باعث کندی تولید گلوکز می شوند. این اثرات جانبی آن را بر روی سیستم عصبی می کشد. از جمله این داروها می توان به Olredaza ، Sorbinyl ، Tolrestat اشاره کرد.
  4. با درد شدید ، پزشک ممکن است استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را توصیه کند. این می تواند دیکلوفناک باشد.
  5. برای از بین بردن علائمی مانند بی حسی و گرفتگی ، باید کلسیم و پتاسیم مصرف کنید.
  6. در صورت وجود زخم در پاها ، درمان آنتی بیوتیکی لازم است.
مصرف داروها باید طبق تجویز پزشک متخصص و تحت نظارت وی انجام شود. انتخاب داروهای مناسب به تنهایی آسان نیست ، انتخاب داروهایی که روی یکدیگر تأثیر نمی گذارند حتی دشوار است. همچنین لازم است موارد منع مصرف هر دارو را در نظر بگیرید تا بدتر نشود وضعیت بدن.

داروهای مردمی

به نظر می رسد درمان پلی نوروپاتی با روش های جایگزین برای بسیاری بی اثر است. با این حال ، استفاده از آنها گسترده است. البته جایگزینی آنها با داروها قابل قبول نیست اما با کمک آنها می توانید اثر قرص ها را تقویت کرده و به نتایج بهتری دست پیدا کنید.

از جمله داروهای اصلی از نوع قومی عبارتند از:

  1. برگ خلیج (1 قاشق غذاخوری. L.) و دانه شنبلیله (3 قاشق غذاخوری. L.). این مخلوط را باید در قمق قرار دهید ، آب جوش (1 لیتر) بریزید و 2-3 ساعت اصرار کنید. تزریق برای تزریق خوراکی در نظر گرفته شده است.
  2. لیدوم نصف لیوان از این گیاه به مدت 10 روز روی سرکه میز (9٪) اصرار می شود. سرکه باید 0.5 لیتر باشد. این تزریق ، رقیق شده با آب ، لازم است پاهای خود را مالش دهید.
  3. گرگ سنت جان با روغن آفتابگردان گرم شده مخلوط می شود. لازم است مخلوط را به مدت 3 هفته اصرار کنید ، پس از آن قرار است ریشه زنجبیل خرد شده (1 قاشق) آن را صاف کرده و وصل کنید. این محصول به عنوان روغن ماساژ یا برای کمپرس مناسب است.
  4. کوکتل ویتامین. این گیاه از کفیر ، جعفری و دانه‌های آفتابگردان خرد شده تهیه شده است. مصرف چنین کوکتل در صبح می تواند بدن را با ویتامین های از دست رفته غنی سازد.
  5. گزنه برای پایمال شدن استفاده می شود. گزنه های سوزان باید روی زمین گذاشته شده و حدود 10 دقیقه روی آن بچرخید. این ابزار یکی از مؤثرترین ها در نظر گرفته شده است.
  6. حمام با گیاهان دارویی. آنها را می توان با مریم گلی ، مادربرد ، پونه کوهی ، کنگر فرنگی قدس تهیه کرد. آب جوش را روی هر یک از این گیاهان بریزید ، حدود یک ساعت اصرار کنید ، پس از آن تزریق به آب حمام پا اضافه شود.

ویدئویی در مورد روش های جایگزین برای درمان پلی نوروپاتی:

داروهای مردمی موثرتر نیستند ، بنابراین نباید به آنها به عنوان اصلی ترین روش درمانی اعتماد کنید.

Pin
Send
Share
Send