عملکرد لوزالمعده در بدن چیست؟

Pin
Send
Share
Send

لوزالمعده به عنوان یکی از اصلی ترین تنظیم کننده های فرآیندهای متابولیکی در بدن عمل می کند.

نقش آن تولید هورمون هایی است که در هضم غذا دخیل هستند و سوخت و ساز بدن را تنظیم می کنند.

ارگان با عملکردهای زیادی مشخص می شود.

عملکرد بدن

کارکردهای اصلی بدن شامل موارد زیر است:

  • هضم کننده
  • ترشحی؛
  • طنز؛
  • غدد درون ریز

جدول طبقه بندی نقش ارگان ها:

هضم کنندهدبیرخانهطنزغدد درون ریز
آب گوارشی تولید می کندتولید آب لوزالمعده ، که حاوی آنزیم های حیاتی است را ترویج می کندعناصر کمیاب حاصل از غذا را در سراسر بدن توزیع می کندهورمونهای حیاتی ایجاد می کند (انسولین ، گلوکاگون)
با استفاده از آنزیم های خاص خود در تجزیه مواد غذایی به عناصر کمیاب شرکت می کندمقدار آب تولید لوزالمعده را تنظیم می کند

نقش اصلی ایجاد آب لوزالمعده است ، که بدون آن هضم غیرممکن است. در صورت عدم وجود آب ، غذای دریافت شده قابل هضم نیست. این باعث کاهش پرخاشگری اسید هیدروکلریک موجود در معده می شود و از خود تخریب آن جلوگیری می کند.

تعدادی از منابع دو عملکرد بزرگ را که توسط لوزالمعده در بدن انسان انجام می شود ، تشخیص می دهند. اینها عملکردهای برونگرایانه و درون سلولی هستند.

فعالیت ترشحی خارجی

این فعالیت شامل تولید آب میوه توسط بدن است که حاوی آنزیم های لازم برای هضم غذا است. مایع لوزالمعده ماده ای است که به طور فعال در روند هضم دخیل است. آب تولید شده به اثنی عشر می رود.

ترشح لوزالمعده ، مانند ترشح معده ، حاوی آنزیم ها است ، اما از نظر ترکیب آنها تفاوت زیادی دارند. آبمیوه مایع با واکنش قلیایی شدید است.

این ماده از مواد زیر تشکیل شده است:

  • نوکلئاز؛
  • آمیلاز؛
  • تریپسینوژن؛
  • لیپاز؛
  • کربوکسیپتیداز؛
  • کیموتریپسینوژن؛
  • الاستاز

آمیلاز یک عنصر بسیار فعال آب است ، زیرا می تواند حتی نشاسته خام را به شکر تبدیل کند. لیپاز پایدارتر است و به سرعت فعالیت خود را از قرار گرفتن در معرض اسیدها از دست می دهد. اما این آنزیم در جذب چربی نقش دارد.

تریپسینوژن یک آنزیم مهم اما خاص است - عملکرد آن تجزیه پروتئین ها است. اما از آنجایی که این آنزیم می تواند تهاجمی عمل کند و منجر به خود هضم غده شود ، در ترکیب آن فقط به عنوان یک پروآنزیم (پیشرو غیرفعال آنزیم تریپسین) ظاهر می شود. تریپسین در هنگام هضم از تریپسینوژن تشکیل می شود.

از دیگر مؤلفه های آب میوه:

  • سولفاتها
  • کلریدهای پتاسیم ، سدیم ، کلسیم؛
  • فسفاتها
  • بی کربناتهای مؤثر بر محیط قلیایی مایع لوزالمعده.

هنجار روزانه آب تخصیص یافته 50-1500 میلی لیتر است. با همان فشار اسمزی با خون مشخص می شود. علاوه بر آنزیم ها ، ترشح لوزالمعده شامل یک پایه الکترولیت آب است که در ترکیب آن غالب است. تعداد الکترولیت های موجود در آب دائما در حال تغییر است.

لوزالمعده قادر است تعداد زیادی آنزیم را ترشح کند ، و این باعث می شود که در بین این ارگان ها یک رهبر در بین سایر ارگان ها باشد. جداسازی با تحریک فراهم می شود. عامل اصلی تحریک کننده برای شروع فعالیت های برون گرایانه ، مصرف غذای انسان است.

غذاهای چرب و الکل که توسط انسان گرفته می شود ، بار این عضو را افزایش می دهد ، که اغلب باعث ایجاد نقص در کار آن می شود. در پس زمینه سوء تغذیه ، اغلب فرآیندهای التهابی در غده رخ می دهد.

فعالیتهای درون ترشحی

عملکرد داخل ترشحی مشارکت بدن در فرآیندهای متابولیک است. بیشتر در دم لوزالمعده ، تجمع های ویژه سلول های غدد درون ریز وجود دارد که هورمون تولید می کنند.

این سلول ها جزایر لانگرهان نامیده می شوند که غدد غدد درون ریز هستند. آنها مقدار کمی را اشغال می کنند: حدود 2٪ از کل توده لوزالمعده.

این جزایر هورمون ها را تولید می کنند و آنها را درون خون ترشح می کنند. جزایر دارای سه نوع سلول هستند.

هر نوع سلول هورمون خاصی تولید می کند: گلوکاگون توسط سلولهای α تولید می شود ، سلولهای β در تولید انسولین نقش دارند و سلولهای δ سوماتوستاتین تولید می کنند.

انسولین گلوکاگون در عمل برعکس است. انسولین قند خون را کاهش می دهد ، گلوکاگون - غلظت آن را افزایش می دهد.

اقدامات زیر مشخصه انسولین است:

  • افزایش نفوذپذیری سلول برای گلوکز.
  • انتقال گلوکز به سلول.

به لطف این هورمون ، گلوکز ، که وارد سلولهای عضلانی و سلولهای کبدی می شود ، به گلیکوژن تبدیل می شود. تحت تأثیر انسولین ، گلوکز ، که به سلولهای چربی رسیده است ، به چربی تبدیل می شود.

انسولین به ویژه در شکل گیری پروتئین ها نقش دارد. کمبود هورمون منجر به ایجاد دیابت می شود.

این بیماری منجر به از بین رفتن مایعات بدن ، کمبود مداوم آب و افزایش اسیدیته خون می شود که علت اصلی کما و دیابتی دیابتی می شود.

گلوکاگون بر خلاف انسولین باعث افزایش غلظت قند در خون می شود. هورمون تجزیه گلیکوژن درون کبد را تسریع می کند. با عمل خود ، چربی ها به سرعت به کربوهیدرات تبدیل می شوند که منجر به افزایش قند خون می شود.

هورمون سوماتوستاتین ، مانند انسولین با گلوکاگون ، عملکرد غدد درون ریز را در بدن انجام می دهد. به طور فعال با گلوکاگون تعامل دارد. به لطف سوماتوستاتین ، تولید طبیعی گلوکاگون حفظ می شود. این هورمون در صورت لزوم ، تولید اضافی گلوکاگون را مهار می کند.

محل و ساختار

لوزالمعده یک اندام دراز است. رنگ آن دارای سایه های صورتی و خاکستری است. نام ارگان خود نشانگر موقعیتی در زیر معده است که کاملاً درست نیست. در زیر معده ، وقتی شخص در حال دروغ گفتن است. در فردی که در حالت ایستاده قرار دارد با معده در همان سطح قرار دارد. ساختار آناتومیکی اندام با برخی ویژگی ها مشخص می شود.

ساختار آناتومیک

غده در پشت معده قرار دارد و در مقابل duodenum کاملاً متناسب قرار می گیرد. در پشت صفاقی بر روی دیواره پشت شکم ، نسبت به ستون فقرات واقع شده است و در سطح مهره های کمری 1 و 2 قرار دارد.

برای بدن ، شاخص های زیر مشخص هستند:

  • وزن - به طور متوسط ​​75 گرم؛
  • شاخص طول در بزرگسالان 14-21 سانتی متر است.
  • عرض تقریبی - 3-8 سانتی متر؛
  • ضخامت - تقریبا 3 سانتی متر.

آناتومی لوزالمعده شامل سه عنصر آن است: سر ، بدن و دم.

سر بزرگترین قسمت است. اندازه آن 3.5 سانتی متر است این قسمت است که به طور فعال در فرآیند هضم دخیل است. نزدیک به دم ، اندام بطور قابل توجهی باریک می شود.

سر به طور محکم به اثنی عشر می رود و در ارتباط با آن قرار دارد به طوری که حالت دوم نوعی نعل اسب را در اطراف خود تشکیل می دهد. سر از بدن غده توسط شیاری که در آن ورید پرتال در آن قرار دارد ، جدا می شود.

بدن غده 1 سانتی متر از سر آن کوچکتر است و شکل مثلث دارد.

دارای سطوح زیر است:

  • جلو ، به سمت عقب معده هدایت می شود.
  • پشت ، مجاور ستون فقرات ، ورید دستگاه تناسلی تحتانی ، آئورت شکمی.
  • پایین ، بیرون زده و رو به جلو.

دم شکل مخروط دارد و به سمت بالا و سمت چپ قرار دارد. در مجاورت طحال قرار دارد. اندازه آن حدود 3 سانتی متر است.

در تمام طول اندام مجرای اصلی که به داخل اثنی عشر می رود عبور می کند. تمام قسمت های اندام در یک غلاف محافظ از بافت همبند هستند.

یک عضو با خونرسانی خوبی مشخص می شود - شریان ها برای تمام قسمت های آن مناسب هستند. شریان طحال به دم و بدن نزدیک می شود و شریان لوزالمعده و لوزالمعده فوقانی به سر نزدیک می شود. به علت ورید لوزالمعده ، جریان خون از بدن انجام می شود.

سمپاتیک و همچنین سیستم عصبی پاراسمپاتیک نیز اعصاب را به خوبی به اعضای بدن منتقل می کنند. حالت اول آن را به علت پلكس سلیاك فراهم می كند ، دوم - به دلیل عصب واگ.

با درد شدید در فرد در برابر پانکراس ، توصیه می شود که در حالت نشسته با تمایل به جلو باشد. این موقعیت بدن به شما امکان می دهد از طرف معده و ستون فقرات ، بار روی اندام بیمار را کاهش دهید ، که به تضعیف سندرم درد کمک می کند.

ساختار بافت شناسی

لوزالمعده دارای ساختار آلوئولار-لوله‌ای است که به لوب‌ها تقسیم شده است. بین آنها اعصاب ، مجاری و رگ های خونی وجود دارد. با کمک مجاری ، ترشح غده جمع می شود و به مجرای اصلی منتقل می شود.

دو قسمت اصلی لوزالمعده وجود دارد - اولین آن اگزوکرین نامیده می شود ، دوم - غدد درون ریز.

قسمت بیرونی 98٪ از کل حجم را اشغال می کند. این شامل مجاری acini و excretory است. یکی از آنها ، به اصطلاح مجرای لوزالمعده معمولی ، مستقیماً به اثنی عشر می رود.

acini ها به شکل گرد هستند ، حداکثر اندازه آنها 150 میکرون است. اسکینوس شامل دو نوع سلول است.

سلولهای اول داکتال هستند و سلولهای اپیتلیال نامیده می شوند ، دسته دوم ترشحی هستند و به آنها پانکراس اگزوکرین اگزوکرین گفته می شود. تعداد سلولهای ترشحی از 8 تا 12 متغیر است.

ساختار کلی آکینی توسط مجرای شفاقی و بخش ترشح نشان داده شده است. مجرای درج به مجراهای درونی متصل هستند که به مجاری داخل مغزی می روند.

دومی با مجاری مشترک ارتباط برقرار می کند.

قسمت غدد درون ریز 2٪ از کل غده است. ساختار آن شامل جزایر لانگرهانس است که بین acini واقع شده است.

این بدن حاوی بیش از یک میلیون جزیره لانگرهانس است. این شاخص فقط در افراد سالم و بزرگسال مشاهده می شود. در کودکان ، تعداد جزایر بسیار کمتر است. تعداد آنها با وجود بیماری التهابی در فرد کاهش می یابد.

این خوشه های سلولها توسط بافت همبند از acini جدا می شوند. این جزایر توسط شبکه ای از مویرگ ها به طور گسترده نفوذ می کنند.

سلولهای جزایر علاوه بر تولید انسولین ، گلوکاگون و سوماتواستاتین ، هورمونی مانند پپتید وازواکتیو و پلی پپتید پانکراس تولید می کنند.

در یک حجم کم ، سلولهای جزایر لانگرهان حاوی تیرولبرین و گاسترین هستند. هورمون اول در تنظیم فرایندهای ذهنی نقش دارد ، دوم درگیر در مرحله روده فرآیند هضم است.

چگونه علائم فرآیندهای التهابی را تشخیص دهیم؟

فرآیندهای التهابی در لوزالمعده طبق تعدادی از علائم رخ می دهد. اصلی ترین آن سوء تغذیه است. اغلب ، درد پس از خوردن غذای بیش از حد چرب یا تند در فرد ظاهر می شود.

سه نوع سندرم می تواند نشان دهنده پیشرفت التهاب در بدن باشد:

  • مشکلات ترشح خارجی؛
  • سندرم التهابی مخرب؛
  • شکست در ترشح داخلی.

در صورت وجود نقص در عملکرد اگزوکرین ، فرد دارای علائم التهابی زیر است:

  • شکنندگی ناخن ها.
  • لثه های ضعیف که در خونریزی آنها بیان شده است.
  • کاهش شدید وزن بدن.
  • اسهال مکرر ، تهوع؛
  • آنژیولیت (تشنج در گوشه های دهان).

سندرم مخرب-التهابی با علائم مشخص توسعه التهاب شدید نشان داده می شود:

  • لرز؛
  • ضعف عضلانی؛
  • درد شدید در حفره
  • حالت تهوع
  • زنگ پوست زرد؛
  • اشتهای ضعیف؛
  • درد مفاصل.

این سندرم همراه با نارسایی در عملکرد داخل سلولی با علائم زیر بیان می شود:

  • تولید ضعیف انسولین؛
  • توسعه دیابت؛
  • نقص در حساسیت بدن به گلوکز ورودی.

ویدئویی درباره علائم بیماری لوزالمعده:

یک علت شایع التهاب ، پانکراتیت است که می تواند هم تمام اندام و هم اجزای فردی آن را بپوشاند.

ماهیت درد بستگی به این دارد که کدام قسمت از غده ملتهب شده باشد:

  • با التهاب بدن از غده - درد بیش از ناف.
  • با روند التهابی در دم - درد در هیپوکندری چپ؛
  • با بیماری کل غده - درد در کل سطح شکم ، که تا تیغه شانه امتداد دارد ، به عقب.
  • با روند التهابی در سر - درد در هیپوکندری راست.

پانکراتیت می تواند اشکال حاد و مزمن داشته باشد. این بیماری با علائم عمومی مشخص می شود ، که اغلب پس از مصرف الکل یا غذاهای چرب از آن بروز می کند.

علائم پانکراتیت به شرح زیر است:

  • حالت تهوع
  • تب بالا؛
  • درد شکم
  • افزایش شکم؛
  • استفراغ شدید؛
  • اسهال مداوم؛
  • ظاهر خارش روی پوست؛
  • زرد شدن پوست.

شکل حاد بیماری با دوره های متناوب درد شدید و عدم وجود آنها مشخص می شود. درد به ویژه هنگامی که فرد در پشت خود قرار دارد ، شدید است. در شکل مزمن پانکراتیت ، درد عمدتاً در شب و بر روی معده خالی بروز می کند. با این حال ، خوردن آنها را تضعیف نمی کند. در آینده ممکن است دوره های بهبودی اتفاق بیفتد.

چگونه از آهن مراقبت کنیم؟

برای حفظ عملکرد طبیعی لوزالمعده مهم است:

  • بیش از حد و بیش از حد عضو را زیاد نکنید.
  • استفاده از الکل ، غذاهای چرب و سرخ شده را محدود کنید.
  • به موقع درمان بیماری سنگ کیسه صفرا.
  • رژیم غذایی شامل چهار وعده غذایی در روز را رعایت کنید.
  • استفاده ترکیبی از کربوهیدرات ها و پروتئین های حیوانی را محدود کنید.
  • نظارت بر دریافت کالری ، حفظ وزن طبیعی ؛
  • به موقع بیماریهای مرتبط با روده و معده را درمان کنید.
  • در حضور پانکراتیت مزمن ، رژیم آماده سازی آنزیم را رعایت کنید.

ویدئویی از دکتر ملیشوا در مورد مراقبت از لوزالمعده:

به طور خلاصه ، سه نشانه اصلی مراقبت وجود دارد:

  • تغذیه مناسب به استثنای الکل ، غذاهای سرخ شده و چرب از رژیم غذایی؛
  • برداشتن به موقع سنگهای ظاهر شده در کیسه صفرا به دلیل خطر بالای نفوذ آنها به مجاری.
  • درمان جراحی اختلالات گوارشی.

سلامت عادت های بد بدن را به میزان قابل توجهی تحت تأثیر قرار می دهد. الکل و سیگار کشیدن یکی از دلایل عمده پانکراس در انسان است. لازم است سموم انباشته شده از بدن به موقع با تغذیه مناسب و استفاده از داروهای پشتیبانی کننده از آنزیم جدا شوند.

Pin
Send
Share
Send