در 14 سپتامبر ، یوتیوب با اجرای یک پروژه منحصر به فرد ، اولین نمایش واقعیتی که افراد را با دیابت نوع 1 همراه می کند ، به نمایش درآمد. هدف وی شکستن کلیشه ها در مورد این بیماری است و می گوید چه چیزی و چگونه می تواند کیفیت زندگی یک فرد مبتلا به دیابت را بهتر کند. ما از اولگا شوکین ، یکی از شرکت کنندگان DiaChallenge خواستیم تا داستان و برداشت های خود را درباره این پروژه با ما در میان بگذارد.
اولگا ، لطفاً در مورد خودتان به ما بگویید. چند ساله مبتلا به دیابت هستید ، اکنون چند سال دارید؟ چیکار میکنی؟ چگونه توانستید پروژه DiaChallenge را بدست آورید و از آن چه انتظاری دارید؟
من 29 ساله هستم ، من با آموزش ، شیمی شیمیدان هستم ، هم اکنون مشغول تدریس و پرورش یک دختر کوچک هستم. من از 22 سال به دیابت مبتلا هستم. برای اولین بار که در مورد این پروژه در اینستاگرام یاد گرفتم ، خواستم بلافاصله شرکت کنم ، با وجود اینکه تا زمان بازیگری در 8 ماه بارداری بودم. او با همسرش مشورت كرد ، او از من حمايت كرد ، گفت كه او را براي زمان فيلمبرداري بچه مي برد و البته من تصميم گرفتم! من منتظر الهام گرفتن از این پروژه بودم و می خواستم با مثال خود از دیگران الهام بگیرم ، زیرا وقتی به بسیاری از مردم نشان داده می شود ، شما به سادگی نمی توانید کمک کنید اما بهتر می شوید.
شما از تولد یک دختر در طول پروژه اشاره کردید. آیا از تصمیم گیری در مورد این بارداری نترسیدید؟ آیا این پروژه چیز مهمی در مورد زایمان با دیابت به شما یاد داده است؟ چگونه توانستید مشارکت در این پروژه را با روال ماههای اول مراقبت از کودکان ترکیب کنید؟
دختر فرزند اول من است. بارداری مدتها انتظار داشت ، با دقت با متخصص غدد و متخصص زنان و زایمان برنامه ریزی شد. تصمیم گیری در مورد بارداری از نظر دیابت دشوار نبود ، من به خوبی جبران شدم ، بیماری خود را می شناختم و از نظر شاخص ها آماده بارداری هستم. در حالی که انتظار کودک را داشتم ، مشکل اصلی نظارت دقیق برای مدت طولانی بود: بعضی اوقات من واقعاً غذای ممنوعه می خواستم ، دلم می خواست برای خودم پشیمان شوم ...
با شروع پروژه ، من در ماه هشتم بودم و تمام مشکلات پشت سر گذاشتم. زایمان با دیابت بسیار متفاوت از آن است که بدون دیابت ، شما کمی می خوابید ، خسته می شوید ، اما همه اینها در مقایسه با خوشبختی احساس کودک در آغوش شما اهمیت خود را از دست می دهد. بعد از تولد دخترم ، فکر کردم که بالاخره ، من می توانم هر آنچه را که می خواهم بخورم ، زیرا کودک دیگر توسط جریان خون عمومی به من وصل نمی شود و با خوردن چیزی که می تواند قند خون من را بالا ببرد ، نمی توانم به او آسیب برسانم. اما در آنجا وجود داشت: متخصص غدد این پروژه به سرعت غذاهای پر کالری را از رژیم غذایی من خارج کرد ، زیرا هدف من کاهش وزن بود. فهمیدم که اینها محدودیت های موجهی بوده و از این بابت ناراحت نیستند. ترکیب این پروژه با مادری کار دشواری نبود ، یا بهتر بگوییم ، البته برای من سخت بود ، اما به هر حال کار سختی خواهد بود. احتمالاً مسخره به نظر می رسد ، اما من به دنیا آمدن فرزند و ترک او به همسرش برای مدت زمان اجرای پروژه ، مشکلاتی نمی دهم. داشتن یک کودک اگرچه دردسرساز است ، امری طبیعی است ، اما این واقعیت که مجبور شدم هفته ای یک بار کودک را به مدت یک روز ترک کنم ، به نظر من ، مرا از افسردگی پس از زایمان نجات داد - من کاملاً عوض کردم و بازگشتم آماده بود تا دوباره در نگرانی های مادرانه فرو بروم.
بیایید در مورد دیابت خود صحبت کنیم. واکنش شما عزیزان ، اقوام و دوستانتان وقتی مشخص شد تشخیص شما چه بود؟ چه احساسی داشتی؟
من تظاهرات دیابت را از دست دادم ، حتی وقتی وزن به 40 کیلوگرم رسید و عملا هیچ نیرویی وجود نداشت ، متوجه آن نشدم. در طول جوانی آگاهانه و قبل از دیابتی ، من به رقص سالن های بدن سازی مشغول بودم و به این فکر می کردم که چطور وزن بیشتری از دست بدهم (حتی اگر وزن 57 کیلوگرم باشد - این هنجار مطلق است). در ماه نوامبر وزنه جلوی چشمانم شروع به ذوب شدن کرد و به جای اینکه در نگهبانم باشم ، بسیار خوشحال شدم ، شروع به انتخاب یک لباس جدید برای برنامه آمریکای لاتین کردم ، گرچه به سختی می توانستم در مقابل این تمرین مقاومت کنم. من تا ابتدای ژانویه که نتوانستم از رختخواب بروم ، چیزی ندیدم. در آن زمان بود که آمبولانس به من فراخوانده شد ، و هنوز هم هوشیار ، حتی در حالت گل آلود ، مرا به بیمارستان بردند و انسولین درمانی را شروع کردند.
این تشخیص که خود پزشک با صدای بلند گفت ، خیلی می ترسیدم ، کاملاً سردتر بود. تنها فکری که به آن چسبیده ام: بازیگر نقش هالی بری ، همین تشخیص را دارد و او علی رغم دیابت ، بسیار زیبا و زیبا است. در ابتدا ، همه اقوام بسیار وحشت زده شدند ، سپس آنها با دقت به بررسی موضوع دیابت - ویژگی ها و چشم انداز زندگی با آن پرداختند ، و اکنون آنقدر وارد زندگی روزمره شده است که هیچ یک از بستگان یا دوستان به آن توجه نمی کنند.
آیا چیزی در موردش می بینید اما به دلیل دیابت نتوانسته اید انجام دهید؟
نه ، دیابت هیچگاه مانعی نبوده است ، بلکه به عنوان یادآوری آزار دهنده عمل کرده است که زندگی و سلامتی بی پایان نیستند و شما نیازی به نشستن ندارید بلکه برای اجرای برنامه ها ، وقت کافی برای دیدن و یادگیری هرچه بیشتر دارید.
با تصورات غلط در مورد دیابت و خودتان به عنوان فردی که مبتلا به دیابت است ، با آن روبرو بوده اید؟
"شما نمی توانید شیرینی داشته باشید ..." ، "از کجا دچار اضافه وزن می شوید ، دیابتی هستید و رژیم دارید ..." ، "البته کودک شما طبق نتایج سونوگرافی تورم دارد ، اما شما چه می خواهید ، دیابت دارید ...". همانطور که معلوم شد ، تصورات غلط زیادی وجود ندارد.
اگر یک جادوگر خوب شما را به تحقق یکی از خواسته های خود دعوت کرده است اما شما را از ابتلا به دیابت نجات نمی دهد ، چه آرزویی دارید؟
سلامتی برای عزیزانم. این چیزی است که من خودم نمی توانم روی آن تأثیر بگذارم ، اما وقتی خانواده ام اشتباه است بسیار ناراحتم.
فرد مبتلا به دیابت دیر یا زود خسته می شود ، نگران فردا و حتی ناامید شدن است. در چنین لحظاتی ، حمایت از بستگان یا دوستان بسیار ضروری است - به نظر شما باید چنین باشد؟ چه چیزی را می خواهید بشنوید؟ برای کمک به شما چه کاری می تواند انجام شود؟
تمام موارد فوق در مورد افراد بدون دیابت صدق می کند. اضطراب و ناامیدی مطمئناً به دیدن من می آیند. این اتفاق می افتد که من به هیچ وجه نمی توانم با قند زیاد یا کم مقابله کنم و در چنین لحظاتی می خواهم بفهمم که عزیزان من خوب هستند و من با کمک پزشکان با دیابت مقابله می کنم و خودم خاطرات را تجزیه می کنم. این واقعیت که جهان در حال چرخش است و زندگی ادامه دارد و دیابت از بین نمی برد واقعاً کمک می کند. با دیدن چگونگی زندگی دیگران ، فکر کردن در مورد رویدادهای دلپذیر ، سفرهای آینده ، تجربه "آشفتگی شکر" برای من آسان تر است. همچنین به تنها ماندن ، نفس کشیدن ، نشستن در سکوت ، لحن به آنچه هستم کمک می کند و مدیریت می کند. بعضی اوقات 15-20 دقیقه کافی است ، و دوباره من آماده سلامتی خودم هستم.
چگونه می توانید از شخصی که اخیراً در مورد تشخیص خود اطلاع یافته است پشتیبانی کنید و نمی تواند آن را بپذیرد؟
صفحات را از شبکه های اجتماعی افرادی نشان می دهم که سالها با دیابت زندگی می کنند و در عین حال توانسته اند و از همه مهمتر رضایت دارند. من در مورد دستاوردهای خود می گویم. در حال حاضر به دیابت ، تحمل کردم و فرزندی به دنیا آوردم ، از یک پایان نامه دفاع کردم ، بارها و بارها به یونان رفتم و یونانی را در سطح مکالمه تسلط گرفتم. من عاشق این هستم که در ساحل در ساحل خلوت کرتین بنشینم و خواب ببینم ، قهوه سرد بنوشم ، باد ، خورشید را احساس کنم ... بارها آن را حس کرده ام و امیدوارم بیش از یک بار آن را حس کنم ... بارها در کنفرانس های علمی در اتریش ، ایرلند شرکت کردم ، اسلوونی ، تازه با همسر و دوستانش به تایلند ، جمهوری چک ، آلمان ، هلند و بلژیک سفر کرده است. دیابت همیشه با من است و ظاهراً او همه موارد فوق را نیز دوست دارد. علاوه بر این ، هربار که به جایی می رفتم ، تمام برنامه ها و ایده های جدید من برای زندگی آینده و سفرهایم در ذهنم متولد می شد و من هیچ وقت بین آنها فکر نمی کردم "آیا می توانم این کار را با دیابت انجام دهم؟" من عکس هایی از سفرها را نشان می دادم و از همه مهمتر شماره تلفن یک پزشک خوب را می دادم که می توانید با آنها تماس بگیرید.
انگیزه شما برای شرکت در DiaChallenge چیست؟ دوست دارید از او بدست آورید؟
انگیزه برای بهتر کردن بدن در تحت کنترل متخصصان. تمام زندگی ام این احساس را دارم که از قبل همه چیز را می دانم ، اما در همان زمان ، نتیجه در همه زمینه های زندگی من را راضی نمی کند. من نوعی حامل دانش کتاب هستم و پروژه باید انجام شود ، نه تئوریزه ، و این انگیزه اصلی است. برای سلامتی بدن: ماهیچه های بیشتر ، چربی کمتری ، مقاومت به انسولین کمتر. عادات خوردن اشکال زدایی ابزارهایی را برای مدیریت احساسات ، ترس ، اضطراب و ... بدست آورید. من همچنین دوست دارم دستاوردهای خودم را که توسط افرادی که می ترسند ، جرات نمی کنند ، ببینم ، خود را بهتر جلوه می دهند. امیدوارم این امر دنیا را به سمت بهتر شدن تغییر دهد.
سخت ترین کار روی پروژه کدام بود و ساده ترین کدام کار بود؟
سخت ترین بخش این است که اعتراف کنم که من چیزی برای یادگیری دارم. مدتهاست که با این توهم زندگی می کردم که بسیار باهوش هستم و همه چیز را می دانم ، درک این مسئله برای من دشوار بود که افراد متفاوت هستند و کسی با وجود سابقه طولانی دیابت ، در مدارس دیابت شرکت نکرده و هنوز هم نمی داند 20 سال است پمپ چیست یعنی در ابتدای پروژه ، من دقیقاً مانند یک کودک ، کاملاً تحمل اشتباهات و دستورالعمل های افراد دیگر را نداشتم. در مورد این پروژه ، من دیدم که چقدر متفاوت هستیم. من فهمیدم که مشاوره تخصصی کار می کند و همه آنچه که درباره خودم و دیگران فکر می کنم درست نیست. این آگاهی و بزرگ شدن سخت ترین بود.
ساده ترین کار این است که به طور مرتب به ورزشگاه بروید ، به خصوص اگر خواب کافی داشته باشید ، به همین راحتی. فرصتی منظم برای بیرون رفتن برای استراحت ، لکه دار کردن بدن و خالی کردن سر خود بسیار مفید بود ، بنابراین من با شادی و سهولت به سمت تمرین رفتم. رسیدن به محل فیلمبرداری آسان بود ، ELTA (مجری پروژه DiaChallenge - تقریباً Ed.) یک انتقال بسیار راحت را فراهم کرد و من همه این سفرها را با شادی به یاد می آورم.
نام پروژه شامل کلمه Challenge است که به معنی "چالش" است. با مشارکت در پروژه DiaChallenge خود را به چالش کشیدید و چه چیزی را ایجاد کرد؟
چالش ایجاد رژیم است که به شما امکان می دهد خود را بهبود ببخشید و مطابق با این رژیم زندگی کنید ، بدون عقب نشینی. حالت: محدود کردن کالری دریافتی در روز در مقایسه با حالت معمول ، محدود کردن میزان کربوهیدرات ها و چربی ها در رژیم غذایی روزانه ، نیاز به گذراندن روزهای روزه و از همه مهمتر نیاز به برنامه ریزی همه چیز با در نظر گرفتن کارهای مادرانه از قبل ، زیرا فقط با برنامه ریزی همه چیز می توان پروژه و زندگی من را ترکیب کرد. . به عبارت دیگر ، چالش این بود که نظم و انضباط داشته باشیم!
اطلاعات بیشتر در مورد این پروژه
پروژه DiaChallenge تلفیقی از دو قالب است - یک مستند و یک نمایش واقعیت. در این جلسه 9 نفر مبتلا به دیابت نوع 1 شرکت کردند: هرکدام اهداف خود را دارند: کسی می خواست یاد بگیرد چگونه دیابت را جبران کند ، کسی می خواست تناسب پیدا کند ، دیگران مشکلات روانی را حل می کردند.
به مدت سه ماه ، سه متخصص با شرکت کنندگان در پروژه کار کردند: یک روانشناس ، یک غدد درون ریز و یک مربی. همه آنها فقط یک بار در هفته ملاقات می کردند ، و در این مدت کوتاه ، متخصصان به شرکت کنندگان کمک کردند تا یک وکتور کار را برای خود پیدا کنند و به سؤالاتی که برای آنها پیش می آمد پاسخ می دادند. شركت كنندگان بر خود غلبه كردند و یاد گرفتند كه دیابت خود را نه در شرایط مصنوعی فضاهای محدود ، بلكه در زندگی عادی مدیریت كنند.
نویسنده این پروژه یكاترینا ارگیر ، معاون اول مدیر كل شركت ELTA LLC است.
"شرکت ما تنها تولید کننده روسی غلظت گلوکز خون در روسیه است و امسال 25مین سالگرد آن را جشن می گیرد. پروژه DiaChallenge به این دلیل متولد شد که ما می خواستیم به پیشرفت ارزش های عمومی کمک کنیم. در وهله اول می خواهیم سلامتی در بین آنها داشته باشیم. پروژه DiaChallenge در این مورد است. بنابراین ، تماشای آن نه تنها برای مبتلایان به دیابت و عزیزانشان بلکه برای افرادی که با این بیماری در ارتباط نیستند مفید خواهد بود. "
شرکت کنندگان در پروژه علاوه بر همراهی یک متخصص غدد ، روانشناس و مربی به مدت 3 ماه ، به طور کامل از ابزارهای کنترل خود ماهواره ای اکسپرس به مدت شش ماه و یک معاینه جامع پزشکی در ابتدای پروژه و پس از اتمام آن دریافت می کنند. با توجه به نتایج هر مرحله ، به فعال ترین و کارآمدترین شرکت کننده جوایز نقدی به مبلغ 100000 روبل اهدا می شود.
این پروژه در 14 سپتامبر به نمایش درآمد: ثبت نام کنید کانال DiaChallenge در این لینکتا یک قسمت از دست نرود. این فیلم شامل 14 قسمت است که هفتگی از شبکه یک سیما پخش می شود.
تریلر DiaChallenge
