علل و روش های درمان آنژیوپاتی دیابتی

Pin
Send
Share
Send

هر ساله تعداد مبتلایان به دیابت افزایش می یابد. پیش از این ، دیابت به طور انحصاری در افراد مسن بالای 60 سال دیده می شد. امروزه این بیماری "جوانتر می شود" ، اشکال شدیدی از عوارض در افراد جوان تر از 50 سال مشاهده می شود. در صورت وجود این بیماری ، خطر بروز تعدادی از عوارض افزایش می یابد.

یکی از عوارض دیابت آنژیوپاتی اندام تحتانی است (کد E10.5 مطابق با ICD 10 و کد E11.5 مطابق با ICD 10). افراد پیر و جوان در معرض خطر هستند.

علل و مکانیسم وقوع

با افزایش سطح گلوکز ، بافتهای بدن با محصولات پوسیدگی آغشته می شوند. دیواره های عروقی و بافت عصبی دارای حساسیت قابل توجهی به هایپرگلیسمی هستند. در عین حال ، ساختار طبیعی آنها نقض می شود ، که باعث تحریک اصلاح رگ های خونی شده و منجر به عوارض مختلفی می شود. این تغییرات آنژیوپاتی نامیده می شوند.

آنژیوپاتی به معنای کاهش الاستیسیته دیواره رگ های خونی است که منجر به تنگ شدن شریان ها یا انسداد کامل آنها می شود. جریان خون به سمت اندامهای تحتانی به طرز چشمگیری کاهش می یابد که این وضعیت سلامت را تحت تأثیر قرار می دهد. جریان ناکافی خون و به دنبال آن گرسنگی اکسیژن منجر به از بین رفتن عملکرد و همچنین نکروز ، توسعه گانگرن ، نکروز بافت پا می شود.

در دیابت ، هر دو رگ بزرگ و شریان ها و مویرگ های کوچک مبتلا هستند که منجر به آتروفی و ​​تخریب بافت ها و سلول ها می شود.

دو نوع آسیب شناسی وجود دارد:

  • میکروآنژیوپاتی ، که در آن مویرگها تحت تأثیر قرار می گیرند.
  • ماکروآنژیوپاتی - شریان ها و رگ ها تحت تأثیر قرار می گیرند.

این بیماری در افرادی که به مدت 10-15 سال به دیابت مبتلا می شوند ، بروز می کند.

علل شایع که منجر به بروز این بیماری می شود به شرح زیر است:

  • صدماتی که کشتی ها در آن آسیب دیده اند.
  • آسیب شناسی های مختلف سیستم گردش خون.
  • فشار خون بالا یا پایین که مدت طولانی طول می کشد.
  • اثرات مواد سمی بر بدن انسان؛
  • بیماریهای خود ایمنی؛
  • استفاده منظم از الکل و دخانیات؛
  • عملکرد متابولیک؛
  • پیری

اگر فرد علاوه بر دیابت یکی از عوامل فوق را نیز داشته باشد ، احتمال بروز آنژیوپاتی زیاد است.

تغییرات زیر رخ می دهد:

  • با افزایش قند خون ، گلوکز به دیواره رگهای خونی نفوذ می کند و آنها را از بین می برد.
  • بافت ها مایع را جمع می کنند ، این منجر به تورم می شود.
  • خطر ترومبوفلبیت افزایش می یابد.
  • انعقاد خون مختل می شود.
  • جریان خون بدتر می شود ، چون لومن رگ ها کاهش می یابد.
  • در بافتهای نزدیک رگ ها ، گرسنگی اکسیژن رخ می دهد.
  • اسکلروز عروقی وجود دارد که منجر به نارسایی کلیوی می شود.
  • دیواره عروق برآمدگی؛
  • رگ های خونی شکننده می شوند ، که خونریزی را تحریک می کند.

علائم و تظاهرات بالینی

بسته به محل منبع عارضه ، این بیماری به روش های مختلفی بروز می یابد. با توجه به این ، علائم نیز متفاوت است.

کشتی ها در معرض خطر هستند:

  • چشم؛
  • اندامهای تحتانی و فوقانی؛
  • کلیه؛
  • قلبی

بیماران ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

  1. رنگ پوست اندام تحتانی تغییر می کند. با تغییر جریان خون شریانی ، پوست کمرنگ می شود ، و با نقض جریان خون وریدی - سیانوتیک. تأثیر چرم مرمر نیز اغلب مشاهده می شود.
  2. دمای پوست اندام تحتانی کاهش می یابد. سرماخوردگی در لمس ، ممکن است با سرما خوردگی همراه باشد.
  3. درد ، دما و حساسیت لمسی کاهش می یابد. تهوع اندام تحتانی.
  4. ضربان ضعیف شریان های اندام تحتانی. این ویژگی را می توان هنگام معاینه بیمار توسط پزشک مشخص کرد. فقدان کامل نبض نشان می دهد که انسداد شریان ها وجود دارد.
  5. تمایل به کبودی. حتی یک ضربه جسمی جزئی منجر به هماتوم می شود.
  6. سطح پوست با یک شبکه عروقی پوشانده شده است ، ستاره ها نیز قابل مشاهده هستند.
  7. با اختلالات استوایی ، لایه برداری از پوست و همچنین رنگدانه ایجاد می شود.
  8. سطح پوست از زخم های استوایی پوشیده شده است.
  9. توانایی بازسازی پوست کاهش می یابد. زخم ها حتی با درمان فعال مدت طولانی بهبود نمی یابند.
  10. بروز درد در اندام تحتانی ، که با فشار بدنی افزایش می یابد. راه رفتن باعث سوزش و گرفتگی در پاها می شود.

اگر به این علامت شناسی توجه نکنید ، این می تواند منجر به عفونت پاها و ایجاد گانگرن شود. مهم است که این مشکل در مراحل اولیه شناسایی شود و مبارزه با آن آغاز شود.

تشخیص و درمان

اگر به آنژیوپاتی دیابتی شک دارید ، پزشک معاینه بینایی را انجام می دهد ، و همچنین شکایت های بیمار را به دقت گوش می دهد. مهم است که بطور دقیق تأیید کنید که بیمار مبتلا به دیابت است.

آزمایشگاههای آزمایشگاهی مشخص شده اند که دستگاههای ویژه مورد نیاز آنها هستند:

  1. تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی. این امکان را می دهد که ساختار بافت های نرم را در صفحه مانیتور بررسی کنید. این روش کاملاً بی خطر و بدون درد است.
  2. معاینه سونوگرافی وضعیت دیواره عروق و همچنین سرعت جریان خون ارزیابی می شود.
  3. آنژیوگرافی. ماده رنگ آمیزی خاصی به بدن وارد می شود. از پرتوهای ایکس گرفته شده است که نشان می دهد چگونه ماده رنگ آمیزی در بدن پراکنده است.
  4. توموگرافی اجازه می دهد تا یک سایت آسیب شناسی را معاینه کند. تصاویر لایه ای از بخش آسیب دیده گرفته شده است.

برای درمان موفقیت آمیز این بیماری ، عادی سازی متابولیسم کربوهیدرات بسیار مهم است. لازم است یک رژیم غذایی تخصصی را رعایت کنید ، سطح گلوکز خون را با دقت کنترل کنید و از داروهای کاهش دهنده قند استفاده کنید. همچنین نظارت مداوم بر فشار ، ترک اعتیاد و عادی سازی وزن بدن را نیز انجام دهید.

روشهای محافظه کارانه

درمان محافظه کارانه شامل استفاده از داروهایی است که با هدف بهبود جریان خون ، پارامترهای بیوشیمیایی و متابولیسم در بافت ها انجام می شود.

داروهای زیر برای دستیابی به این امر کمک می کنند:

  • داروهای کاهش کلسترول؛
  • کاهش فشار خون؛
  • آنتی اکسیدان هایی که بر روی سیستم عروقی تأثیر می گذارند.
  • داروهای رقیق کننده خون
  • محافظت کننده های آنژیوپاتی؛
  • متابولیسم؛
  • بهبود بازسازی بافت.
  • دیورتیک ها

فقط یک پزشک واجد شرایط باید داروها را انتخاب کند.

نیاز و انواع جراحی

مداخله جراحی در موارد زیر ذکر شده است:

  1. آسیب شناسی عروق بزرگ وجود دارد که در آن باریک شدن قسمت های فردی وجود دارد. هدف اصلی این عمل ترمیم عروق عروقی است. درمان زیر برای بیماران مبتلا به این انحراف مشخص شده است:
    • عملیات تعویض (محل باریک شدن برداشته شده و پروتزهای مصنوعی یا ایجاد شده از رگهای خود در محل نصب شده اند).
    • ترومبکتومی شامل از بین بردن محتویات آسیب شناختی است که روده رگ را می بندد.
    • مداخلات درون عروقی که در آن رگ با استفاده از یک بادکنک پنوماتیک اتساع می شود.
  2. با آسیب به شریان ها در تمام بخش ها ، یا باریک شدن شاخه های اصلی. در این حالت ، سمپاتکتومی انجام می شود ، که در آن گره های عصبی مسئول اسپاسم شریانی برداشته می شوند.
  3. زخم هایی با محتویات چرکی ، پوکی استخوان ، نکروز بافت. عملیات ترمیم و زهکشی انجام می شود ، بافت مرده برداشته می شود و در صورت لزوم انگشتان قطع می شوند. اگر زخم های ناحیه بزرگ تمیز شوند ، آنها با پوست پوشانده می شوند.
  4. در صورت بروز گانگرن ، تنها راه خروج قطع عضو است که بسته به محل آن انجام می شود:
    • پیشانی ، که با گنگنن همه انگشتان رخ می دهد.
    • در سطح استخوان ران ، هنگامی که ناحیه پاشنه پا تحت تأثیر قرار می گیرد.
    • در سطح ران ، با آسیب دیدگی به پا و پایین پا.

دستور العمل های طب سنتی

در درمان آنژیوپاتی ، داروهای مردمی کاملاً مؤثر هستند ، که به صورت حمام ، لوسیون ، جوشانده استفاده می شوند:

  1. بابونهیک داروی نسبتاً محبوب چای بابونه است. برای افرادی که دارای انعقاد خون بالا هستند ، استفاده می شود. برای تهیه چای گیاهی ، باید یک قاشق غذاخوری آبگوشت را درون یک لیوان آب جوش بریزید. بگذارید نیم ساعت دم بکشد. برای نوشیدن در مقادیر نامحدود. برای اندام مبتلا نیز می توانید حمام بابونه درست کنید.
  2. حکیمآبگوشت مریم گلی باعث تقویت انسولین ، از بین بردن سموم ، تقویت ایمنی می شود. برای تهیه آن به یک لیوان آب جوش و 2 قاشق غذاخوری مجموعه نیاز دارید. تزریق باید به مدت یک ساعت تزریق شود ، در سه روز در سه روز توزیع شود.
  3. فلپ لوبیایکی دیگر از داروهای موثر تزریق فلپ های لوبیا و قاصدک است. این عناصر را می توان با گیاهان دارویی زیر نیز تکمیل کرد: هایپریکوم ، گل رز وحشی ، اسبی. یک قاشق غذاخوری مجموعه را با یک لیوان آب جوش بریزید و اصرار کنید. در طول روز مصرف کنید.
  4. ریشه قاصدک.تزریق ریشه های قاصدک فروکتوز دارد که به راحتی توسط بدن جذب می شود. برای تهیه تزریق می توانید از هر دو ریشه قاصدک خریداری شده در داروخانه استفاده کنید ، یا خودتان آن را حفر کنید. در یک قمقمه 2 قاشق غذاخوری از آن را بریزید و آب جوش را بریزید. قبل از غذا استفاده کنید
  5. کنگر فرنگی بیت المقدس.غده های خام مانند سیب های معمولی بخورید. سالاد بپزید. برای تهیه آن می توانید از هر سبزی که در دسترس باشد استفاده کنید: فلفل زنگ ، کلم ، هویج ، چغندر. مؤلفه اصلی باید کنگر فرنگی بیت المقدس باشد. همه چیز را خرد کرده و روغن نباتی اضافه کنید.
  6. عدسفرنی عدس به کاهش قند خون کمک می کند. مانند هر فرنی دیگر تهیه می شود ، در پایان پخت و پز کمی روغن اضافه کنید. حداقل دو بار در هفته استفاده کنید.

پیش بینی و پیشگیری

با بروز ماکروانژیوپاتی دیابتی ، خطر تعدادی از عوارض افزایش می یابد. با وجود یک نوع خفیف دیابت ، این امکان وجود دارد که آنژیوپاتی یک دوره پایدار را پشت سر بگذارد و تقریباً بدون پیشرفت بگذرد.

آسیب بیشتر به پاها با پیشرفت بیشتر آنژیوپاتی رخ می دهد. در این حالت ، درد مداوم و تورم پاها ، زخم های استوایی. در موارد شدید ، گانگرن انگشتان پا یا پایین پا رخ می دهد.

گانگرن یک عارضه بسیار جدی است ، با شکسته شدن بافت ها یک مسمومیت شدید از بدن وجود دارد ، که تهدید کننده زندگی است.

پیشگیری برای جلوگیری از بروز عوارض است.

رعایت نکات مهم این است:

  • برهنه روی زمین راه نروید ، زیرا خطر عفونت زخم ها روی پاها افزایش می یابد.
  • کفش را با دقت انتخاب کنید ، ناراحت کننده می تواند منجر به آسیب های پوستی شود.
  • روزانه پاها را با آب گرم بشویید ، و سپس از کرم تغذیه کننده استفاده کنید.
  • انجام معاینات منظم ، نظارت بر قند خون.
  • رژیم غذایی را دنبال کنید که شامل تغذیه کسری با حداقل محتوای غذای کربوهیدرات باشد.
  • رژیم غذایی را مرور کرده و آن را با زغال اخته ، لوبیا ، اسفناج و سوسیس غنی کنید.
  • رد کامل اعتیادها ، مانند الکل و استعمال سیگار ، زیرا الکل بر عملکرد لوزالمعده تأثیر منفی می گذارد.
  • فعالیت بدنی متوسط ​​، که در آن خطر آسیب دیدگی پا حداقل است.

برای جلوگیری از پیشرفت دیابت ، لازم است برخی از پارامترها کنترل شود.

جدول شاخص هایی که باید طبیعی باشند:

پارامترعادی
گلوکز ناشتا< 6,2 - 6,6
گلوکز دو ساعت بعد از خوردن غذا< 8 - 9
سطح هموگلوبین2,02-2,71
کلسترول5,3 - 6
فشاربالاتر از 140/90 نیست

آنژیوپاتی اندام تحتانی یک بیماری جدی و خطرناک است. در صورت عدم وجود درمان دارویی ، احتمال مرگ بسیار زیاد است.

مطالب ویدئویی در مورد دلایل و درمان دیابت:

اگر حتی یک ظن جزئی در ایجاد آسیب شناسی وجود دارد ، باید فوراً با پزشک مشورت کنید. مهم است که مصرف شیرینی خود را محدود کرده و قند خون را با دقت کنترل کنید. همیشه چربی شیرین بخورید ، در صورت افت قند خون. سالم باش!

Pin
Send
Share
Send