درمان پانکراتیت مزمن: اولین علائم و نشانه ها

Pin
Send
Share
Send

پانکراتیت مزمن گروهی از بیماریهای مرتبط با اختلال در عملکرد طبیعی لوزالمعده است.

برای بیماری های موجود در این گروه ، وجود کانون های التهاب و نکروز در بافت های اندام که همراه با فیبروز سگمنتال است ، منجر به نقص عملکرد غده در درجات مختلف می شود.

پیشرفت و تشدید پانکراسیت مزمن منجر به بروز و توسعه آتروفی بافت غده می شود. علاوه بر این ، فیبروز پیشرفت می کند و سلول های غده پارانشیم ارگان ها توسط سلول های بافت همبند جایگزین می شوند.

دلایل اصلی بیماری

این بیماری با تاخیر در از بین بردن آنزیم های لوزالمعده و فعال شدن داخل بدن آنها مشخص می شود.

اول از همه ، تریپسین و لیپاز در این وضعیت فعال می شوند. این آنزیم ها باعث اتوالیز پارانشیم غده ، تکثیر بافت همبند و تشکیل جای زخم می شوند. همه آنها اسکلروز غده را تحریک می کنند که منجر به بروز اختلالات در اجرای گردش خون طبیعی در لوزالمعده می شود.

در بروز التهاب از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

علت اصلی سوء مصرف الکل است.

علاوه بر این ، رژیم پروتئین برای مدت طولانی و استفاده از تنباکو می تواند وضعیت اندام را بدتر کند.

علاوه بر این ، علل روند التهاب در لوزالمعده ، که می تواند باعث آسیب شناسی شود ، ممکن است:

  • بیماری های مرتبط با کار دستگاه صفراوی و اثنی عشر.
  • بیماری سنگ کیسه صفرا؛
  • آسیب شناسی در عملکرد یا آناتومی اسفنکتر ادی
  • اثنی عشر
  • زخم اثنی عشر

در صورت وجود كوللیتیتاسیس و كلدوكولیتیازیس ، بیشتر در خانمهای 50-60 ساله رخ می دهد.

خیلی اوقات ، شروع علائم بیماری با پیشرفت سندرم متابولیک همراه است که علائم اصلی آن عبارتند از:

  1. چاقی
  2. هایپرلیپیدمی.
  3. تمایل به فشار خون شریانی.
  4. بیماری ایسکمیک قلب.
  5. نقض تحمل به کربوهیدرات ها.
  6. هایپریوریسمی

دلایل ذکر شده به احتمال زیاد در صورت بروز بیماری وجود دارد.

به ندرت ، اما همچنین می تواند باعث بیماری شود:

  • فیبروز کیستیک
  • بیماری مرتبط با حضور یک پیشگویی ارثی.
  • انواع ایدیوپاتیک؛
  • عامل التهاب خود ایمنی؛
  • بيمار بيماري هاي سيستميك و واسكوليت دارد.
  • آسیب به بدن توسط برخی ویروس ها و باکتری های بیماری زا؛
  • توسعه دیابت در بدن؛
  • انواع ایسکمیک.
  • ناهنجاری در آناتومی لوزالمعده.
  • آسیب دیدگی در ناحیه عضو و بروز مسمومیت حاد.

روند التهابی فقط در معرض آسیب اعضای بدن در سر یا دم می تواند انتشار یا محدود باشد.

پزشکان چندین نوع بیماری را تشخیص می دهند - edematous ، parenchymal ، sclerotic و calculs و fibrocystic.

روشهای معمول طبقه بندی

Chr پانکراتیت یک بیماری آرام آرام است که ماهیت التهابی دارد.

گشت زنی با تشکیل نکروز همراه است.

طبقه بندی های مختلفی از گروه بیماری های مربوط به شکل مزمن پانکراس وجود دارد.

مطابق با ICD ، انواع آسیب شناسی زیر مشخص می شود:

  1. سمی و متابولیک.
  2. ایدیوپاتیک
  3. وراثت
  4. خود ایمنی
  5. عود کننده
  6. انسدادی
  7. فرم اولیه.
  8. فرم ثانویه

مطابق طبقه‌بندی که توسط M.I. آسیب شناسی کوزین به انواع زیر - اولیه ، پس از آسیب و ثانویه - تقسیم می شود.

نوع اصلی آسیب شناسی ، به نوبه خود ، به انواع زیر تقسیم می شود:

  • الکلی
  • به دلیل نقض رژیم غذایی سالم؛
  • دارویی؛
  • در برابر پس زمینه شکست در متابولیسم.
  • علل نامشخص

نوع پس از سانحه بیماری به انواع مختلفی تقسیم می شود:

  1. پس از سانحه ، در برابر سوابق بیمار که دچار آسیب لوزالمعده باز می شود.
  2. پس از آسیب ، در برابر پس زمینه ای که یک بیمار دچار صدمه شدید می شود.
  3. در برابر پس زمینه آسیب های حین عمل.

نوع ثانویه فرآیند التهابی در بافت لوزالمعده می تواند به موارد زیر تقسیم شود:

  • کولانژوژنیک؛
  • کوله سیستوپانکراتیت لنفوژنیک ، در حال رشد در پس زمینه کلدوکولیتیازیس.
  • در صورت ابتلا به بیماری های دستگاه گوارش ، از جمله اثنی عشر اولیه و ثانویه ، دیورتیکول دئودنوم ، با پیشرفت زخم گوارشی ، در حضور کولیت
  • بیماری که انسداد شاخه های آئورت شکمی رخ می دهد.
  • بیماری همراه با غدد درون ریز.
  • آسیب شناسی ، در صورت قرار گرفتن در معرض سایر عوامل اتیولوژیکی تشکیل شده است.

آخرین طبقه بندی است که توسط پزشکان آلمانی ساخته شده است. بيماران براساس علت ، مرحله و شدت بيماري ، بيماران را به گروهها تقسيم مي كنند.

علائم مشخصه بیماری

علائم پانکراتیت مزمن ممکن است در هر حالت کمی متفاوت باشد و به میزان آسیب به اندام و ناحیه آن در معرض روند التهاب بستگی دارد.

بیشتر اوقات ، این بیماری با دوره های بهبودی و تشدید همراه است.

در حین تشدید بیماری ، یک درد مداوم شدید ایجاد می شود. این علامت برجسته ترین است.

درد می تواند به صورت صاف یا بریدگی باشد. در برخی موارد ، اگر اقدامات مناسب به موقع انجام نشود ، درد می تواند یک شوک درد را در فرد تحریک کند.

بومی سازی درد هم می تواند در سمت راست و هم در هیپوکندری چپ باشد. بستگی به محل آسیب اندام دارد. در صورت صدمه به کل اندام توسط روند التهابی ، بروز تبخال زوستر.

مشخصه ترین علائم بالینی بیماری به شرح زیر است:

  • ظاهر سندرم شکم؛
  • توسعه سندرم نارسایی اگزوژین؛
  • اختلال عملکرد غدد درون ریز؛
  • سندرم سوء هاضمه.

علاوه بر این ، پیشرفت فشار خون بالا صفراوی اغلب مشاهده می شود.

در برخی موارد ، ایجاد بیماری به شکل بدون درد امکان پذیر است. بیشتر اوقات ، این فرم پیش از درد ، و می تواند مدت متفاوتی داشته باشد. پیشرفت لوزالمعده بدون درد معمولاً توسط احساسات ناراحت کننده ای که در ناحیه اپی گاستریک ایجاد می شود ، پوشانده می شود.

در چنین مواردی ، بیمار اغلب با بیماری همراه با ظهور سوء هاضمه ، تمایل به اسهال و استفراغ روبرو می شود.

نارسایی ترشحی خارجی ، فشار خون بالا صفراوی و اختلالات غدد درون ریز

مظهر اصلی هضم است.

علاوه بر این ، کمبود اگزوکرین با آسیب شناسی در فرآیندهای جذب مواد غذایی هضم شده مشخص می شود.

برای این آسیب شناسی ، ظاهر تعدادی از علائم و نشانه ها مشخصه است.

علائم اصلی کمبود اگزوکرین موارد زیر است:

  • اسهال
  • استئاتریا؛
  • کاهش وزن بدن؛
  • ظاهر احساس تهوع؛
  • استفراغ منظم
  • کاهش اشتها.

هنگامی که نارسایی غده رخ می دهد ، پیشرفت رشد بیش از حد باکتری مشاهده می شود که باعث تحریک می شود:

  1. نفخ شکم
  2. غرق شدن در روده ها.
  3. دزدکی ناخوشایند

پیشرفت بیشتر آسیب شناسی منجر به ظهور علائم مشخصه هیپوویتامینوز می شود:

  • کم خونی
  • نقاط ضعف؛
  • تغییر رنگ پوست.
  • اختلالات در فرآیندهای متابولیکی.

مبنای پیشرفت نارسایی اگزوژین تخریب سلولهای اسکارین غده است. در نتیجه ، جریان آنزیم های لوزالمعده به درون لومن روده مختل می شود.

فشارخون صفراوی با زردی انسدادی و کولانژیت مشخص می شود. در بیشتر بیماران ، وجود هیپربیلیروبینمی زودگذر یا مداوم ثبت می شود. علت این آسیب شناسی افزایش سر غده است ، که باعث فشرده سازی كولدوكوس و پیشرفت كلدوكولیتیازیس و آسیب شناسی پاپیل بزرگ دوازدهه می شود.

اختلالات غدد درون ریز در نتیجه آسیب به بافت غده دستگاه جزایر ، رخ می دهد که منجر به کمبود انسولین و گلوکاگون می شود و باعث تحریک دیابت لوزالمعده می شود.

روش تشخیصی

تشخیص بیماری برخی از مشکلات را ایجاد می کند.

کل فرایند مبتنی بر سه ویژگی اصلی است - یک تاریخچه مشخصه. وجود نارسایی بیرونی و درون سلولی و شناسایی تغییرات ساختاری مشخصه در بافتهای عضو.

خیلی اوقات ، تشخیص با نظارت طولانی مدت از بیمار که مستعد آسیب شناسی است ، همراه است.

در هنگام تشخیص از روشهای زیر استفاده می شود:

  1. معاینه آزمایشگاهی
  2. معاینه ابزار.
  3. تشخیص افتراقی.

معاینه آزمایشگاهی شامل گرفتن خون برای معاینه بیوشیمیایی ، انجام آزمایش تحمل گلوکز ، تعیین وجود چربی ها در مدفوع با روش های کمی و کیفی و انجام آزمایشات عملکردی لوزالمعده است.

به عنوان روشهای ابزار معاینه ، از سونوگرافی و ERCP استفاده می شود. روش دوم به شما امکان می دهد تا پژواک های یک غده بزرگ شده و ایجاد یک روند التهابی در آن را شناسایی کنید.

علائم تظاهرات پاتولوژی شبیه علائم شکم حاد است. بنابراین ، این بیماری باید از زخم های سوراخ شده ، کوله سیستیت حاد ، انسداد روده یا ترومبوز ورید روده متمایز شود. برای این منظور از تشخیص افتراقی استفاده می شود. کلیه معاینات در یک بیمارستان انجام می شود.

پس از معاینه جامع ، پزشک توضیحی در مورد پاتوژنز می دهد و در مورد وجود فرم مزمن پانکراتیت در بیمار نتیجه گیری می کند ، سپس درمان مناسب تجویز می شود و توصیه می شود که تغییر رژیم داده شود.

روش های درمان بیماری

درمان بیماری بدون عارضه می تواند با درمان سرپایی تحت نظارت متخصص گوارش انجام شود.

اهداف اصلی انجام درمان سرپایی پزشکی قطع کامل یا کاهش چشمگیر پیشرفت بیماری و مقابله با عوارض ، درمان کامل بیماری و احیای قابلیت های عملکردی اندام غیرممکن است.

در فرایند درمان دارویی حمله حاد بیماری ، چندین کار حل می شود.

اهداف اصلی درمان عبارتند از:

  • محرومیت از عوامل تحریک کننده؛
  • تسکین درد؛
  • اصلاح کمبود در غده؛
  • درمان عوارض همراه.

وظیفه اصلی بیمار تطابق با رژیم های غذایی است - مصرف سبزیجات که باعث افزایش اسیدیته دستگاه گوارش می شوند ، مثلاً گوجه فرنگی ممنوع است ، به عنوان مثال گوجه فرنگی ، از مصرف سیگار و نوشیدن نوشیدنی های حاوی الکل نیز کاملاً ضروری است. در بعضی موارد ، از روزه درمانی برای پانکراس استفاده می شود.

در طول درمان از داروهایی استفاده می شود که مربوط به گروه های مختلف داروهای درمانی است.

برای کاهش بار دستگاه گوارش در 2-3 روز اول ، توصیه می شود که روزه درمانی بگیرید ، که شامل امتناع از خوردن غذا است. در این دوره می توانید مقدار کمی آب معدنی بدون گاز بنوشید.

برای کاهش بار روی غده ، باید داروهای حاوی آنزیم های گوارشی مصرف شود.

علاوه بر این ، شما باید قرص هایی بنوشید که به کاهش اسیدیته محتویات کمک کرده و از تولید اسید معده جلوگیری می کند. این دارو ممکن است پانکراتین باشد.

از آنتی بیوتیک ها برای مهار روند التهابی استفاده می شود. طب سنتی در دوره تشدید توصیه می کند از فرنی مخاطی برای غذا استفاده کنید ، که در بهبود دستگاه گوارش نقش دارد. برای تهیه این نوع فرنی می توانید از جو دوسر استفاده کنید.

اگر پیش نیازهای عینی مداخله جراحی مشخص شود ، عمل در کلینیک انجام می شود.

پیش آگهی بهبودی چندان مطلوب نیست ، به عنوان مثال میزان مرگ و میر در صورت وجود بیماری با دوره 20-25 ساله حدود 50 درصد است. حدود 20٪ از بیماران در اثر پیشرفت بیماری از عوارض جان خود را از دست می دهند.

آنچه که پانکراتیت مزمن است ، در این مقاله به متخصصان این فیلم می گوید.

Pin
Send
Share
Send