براساس آمارهای سالهای اخیر ، تقریباً 60،000 نفر در روسیه سالانه از پانکراتیت حاد رنج می برند. از سال 1980 تعداد مبتلایان به این بیماری دو برابر شده است و پس از سال 2008 ، 3 برابر تعداد بیشتری از بیماران ثبت شده است.
شیوع بالای بیماری لوزالمعده در درجه اول با شیوه زندگی یک فرد مدرن همراه است. در شرایط کمبود وقت و تلاش برای طبخ غذای سالم ، مردم به طور فزاینده محصولات فست فود را ترجیح می دهند و این بهترین حالت است. در بدترین حالت ، آنها صبحانه یا ناهار را کاملا پرش می کنند و مقدار زیادی از غذاهای چرب و پر کالری را برای صرف شام جذب می کنند.
اصول درمان مواد مخدر
پانکراتیت می تواند حاد و مزمن باشد ، به عنوان یک بیماری اصلی عمل کند یا بر خلاف پیشینه سایر آسیب شناسی ها توسعه یابد. حمله التهاب حاد لوزالمعده به دلیل بیش از حد آنزیم ها به دلیل اختلال در دفع (خروج) رخ می دهد.
تحت تأثیر فاکتورهای منفی ، آنزیمهای گوارشی وارد روده کوچک نمی شوند ، اما درون غده باقی می مانند. در نتیجه ، آنها در واقع بافت های خود ارگان را هضم می کنند. مکانیسم پاتولوژیک می تواند با استفاده از غذاهای چرب ، سرخ شده و تند ، مشروبات الکلی ، ترشی و دودی تولید شود.
لازم به ذکر است که از درمان لوزالمعده با قرص در هنگام تشدید به دلیل تهوع شدید و استفراغ مکرر استفاده نمی شود. داروها با تزریق یا تزریق ، تزریق قطره ، به روش تزریق می شوند.
علائم بارز پانکراتیت حاد موارد زیر است:
- درد مداوم در ناحیه اپیگاستریک ، هیپوکندری چپ. این می تواند از طبیعت زوستر باشد و به تیغه شانه سمت چپ ببخشد. بعد از خوردن غذا و هنگام دراز کشیدن بر پشت ، شدت درد شدت می یابد.
- افزایش درجه حرارت بدن؛
- حالت تهوع و استفراغ که تسکین پیدا نمی کند؛
- زردی سفیدی چشم ها ، گاهی اوقات پوست؛
- پدیده های سوء هاضمه - نفخ ، نفخ شکم؛
- ظاهر لکه های مایل به آبی در نزدیکی ناف.
درمان لوزالمعده همیشه پیچیده است و نه تنها از بین بردن علائم است. وظیفه اصلی آن تأثیرگذاری بر علتی است که منجر به پیشرفت بیماری شده است.
لیست داروهای تجویز شده برای درمان پانکراس به شرح زیر است:
- ضد درد ، از جمله مواد مخدر. از داروهایی استفاده نکنید که اثر سمی بر کبد دارند ، - سولفونامیدها ، تیلنول.
- آماده سازی آنزیم و ضد عفونی.
- آنتی اسیدها برای کاهش اسیدیته آب معده.
- آنتی بیوتیک ها
- عوامل ضد دیسبیوز
- enterosorbents؛
- داروها برای عادی سازی قند خون؛
- مجتمع های ویتامین؛
- محافظ کبد؛
- آنتی کولینرژیک هایی که واسطه استیل کولین را مسدود می کنند.
آنزیم ها
مولکولهای پلیمری مواد تشکیل دهنده مواد غذایی در شرایط عادی کاملاً پایدار هستند. در بدن انسان ، آنها باید در دمای نسبتاً کم - 36.6 ° شکسته شوند. برای مقایسه ، می توانیم تخم مرغ را بجوشانیم ، پروتئین آن فقط در آب جوش جبران می شود.
برای انجام واکنشهای شیمیایی تحت شرایط "خفیف" ، هیدرولیز و کاتالیزور وارونگی لازم است. این مواد در حفره دهان ، معده و سایر اعضای دستگاه گوارش تولید می شوند. آنزیم های لوزالمعده کار خود را با هضم مواد غذایی در مرحله آخر ، تجزیه پروتئین ها به اسیدهای آمینه ، چربی ها به گلیسیرین و اسیدهای کربوکسیلیک و کربوهیدرات ها به مونوساکاریدها شروع می کنند.
اگر تعداد آنزیم های لوزالمعده کاهش یابد ، جذب مواد غذایی در روده دشوار است یا متوقف می شود. برای جبران کمبود آنها ، آماده سازی آنزیم ها تجویز می شود - پانکراتین ، مزمیم فوره ، کرئون ، پانزینورم ، آنزیبن ، لیکراز ، پانکرئولیپاز ، میکراسیم ، هرمیتاژ.
با پاتولوژی های همزمان دستگاه صفراوی ، قرص های پانکراس باید حاوی اسیدهای چرب باشند. چنین ابزارهایی شامل Festal ، Enzistal ، Digestal ، Enzim و Ferestal می باشد. تمام داروهای حاوی آنزیم ها باید با مواد غذایی نوشیده شوند.
Kontrikal یک داروی با منشا طبیعی است ، زیرا از ریه های گاو تهیه می شود
ضد باکتری
آنزیم درمانی در صورت تشخیص پانکراس بینابینی (حاد) انجام می شود که همراه با تورم و هیپرامیلازمی لوزالمعده است. در عین حال ، عملکرد آن به شدت افزایش می یابد ، و تولید آنزیم ها با سرعت شتاب رخ می دهد. در نتیجه ، به جای هضم غذا ، آنزیم های کاتالیزوری شروع به هضم خود ارگان می کنند و به آن آسیب می رسانند.
علاوه بر این ، کل دستگاه گوارش رنج می برد ، و وجود بالای آنزیم ها در خون منجر به مسمومیت بدن و بدتر شدن در بهزیستی کلی می شود. در این حالت ، چنین قرص هایی برای لوزالمعده موثر خواهد بود:
- ضد و نقیض؛
- گوردوکس؛
- آپروتین
توصیه می شود که در طی چند روز اول پس از شروع بیماری ، داروهای ضد آنزیمی مصرف شود ، زیرا در آینده اثربخشی آنها کاهش می یابد.
ضد درد و ضد اسپاسم
برای تسکین درد ، که می تواند بسیار دردناک باشد ، از مسکن ها استفاده می شود - آنالژین ، بارالژین ، پاراستامول. ضد اسپاسم به از بین بردن داروهای ضد اسپاسم کمک می کند - No-Shpa ، Gastrocepin ، Atropine ، Platifillin ، Papaverine.
اگر معده خیلی صدمه دیده باشد ، می توان از داروهایی استفاده کرد که به صورت عضلانی یافت می شوند. مسکن های ضد افیونی قوی Tramadol (Tramal) و Promedol هستند.
مسکن ها و ضد اسپاسم ها به عنوان تزریق تجویز می شوند و به ویژه در پانکراتیت مزمن موثر هستند.
از قرص های درد در لوزالمعده از گروه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (دیکلوفناک ، ایبوپروفن و مشتقات آنها) استفاده نمی شود ، زیرا بر روی غشاهای مخاطی دستگاه گوارش تأثیر می گذارد. این می تواند منجر به افزایش درد شود.
آنتی بیوتیک ها و آنتی اسیدها
گاستروسپین 30 دقیقه قبل از غذا مصرف می شود ، دوز روزانه 50 تا 150 میلی لیتر است
حمله به حالت تهوع و استفراغ که با التهاب لوزالمعده اتفاق می افتد ، داروهای مانند سرکال ، متوکال ، متوکلوپرامید را تسکین می دهد. قرص های ضد میکروب برای جلوگیری از کم آبی بدن ضروری است.
برای هضم طبیعی در اثنی عشر ، محیط قلیایی لازم است که بطور معمول توسط بی کربنات سدیم در آب لوزالمعده و صفرا تهیه می شود. اگر کار لوزالمعده و خروج صفرا مختل شود ، قلیایی شدن در کما مواد غذایی اتفاق نمی افتد.
برای خنثی کردن محتوای اسیدی ناشی از معده ، آنتی اسیدها تجویز می شوند - هیلاک فورت ، فسفالوگل ، آلماژل ، مالوکس ، انتروژل و سایر محلول های قلیایی.
برخی از بیماران ممکن است درد زخم مخصوصاً در معده خالی را تجربه کنند. این خود را از آسیب به بدن لوزالمعده یادآوری می کند. در این حالت ، قرص برای درد معده کمک خواهد کرد - Omeprazole ، Dalargin ، Gastal یا Renny. این مهم است که بدانید سودا برای این منظور ممنوع است. کربنات که پس از استفاده از آن تشکیل می شود ، در روده حل می شود و اکسیداسیون دوباره مواد غذایی هضم شده را تقویت می کند.
باکتریها و enterosorbents
به دلیل کمبود آنزیمی در پانکراتیت ، تعادل اسید-پایه توده غذایی موجود در روده مختل می شود. به همین دلیل ، به جای هضم ، فرآیندهای تخریب شده و تخمیر آغاز می شود ، که منجر به ظهور سموم و مواد مضر برای بدن می شود.
Polyphepan تقریبا تمام سموم شناخته شده موجود در دستگاه گوارش انسان را خنثی می کند
دیابت باکتریوز به وخیم شدن جذب مواد مغذی و ویتامین ها ، اختلال در مدفوع و فرسودگی منجر می شود. پروبیوتیک های حاوی بیفیدوباکتریای خشک و لاکتوباسیل ها برای بازگرداندن تعادل بین میکروارگانیسم های مفید و بیماری زا استفاده می شوند.
نام قرص های dysbiosis:
- Linex؛
- Bifidumbacterin؛
- لاکتوباکتین؛
- شکاف؛
- Acipol؛
- Acylact؛
- گاستروپارم
- بیوباکتون؛
- بیفلیس؛
- Bifikol؛
- پروفیفور
مکانیسم عملکرد enterosorbents بر اساس جذب سموم و اثر ضد باکتریها است. هنگام انتخاب دارو برای بیمار خاص ، آنها از نظر میزان جذب دارو ، یعنی ظرفیت جذب آن هدایت می شوند.
با لوزالمعده ، مقدار قابل توجهی از الیاف هضم نشده و مواد سمی وارد روده ها می شوند. در نتیجه نفخ اتفاق می افتد ، پریستالیس شدت می یابد و اصرار به مدفوع شایع تر می شود.
Linex برای معالجه و جلوگیری از ابتلا به dysbiosis از هر منشا استفاده می شود
برای رهایی بدن از سموم بدن و تضعیف فعالیت روده ، انتروسوربنت تجویز می شود. معروف ترین و محبوب ترین آنها کربن فعال است. داروهایی مانند Smecta ، Polysorb ، Polyphepan ، Lactulose ، Filtrum-Sti نیز در پانکراس مؤثر هستند.
لازم به ذکر است که برای عادی سازی شرایط ، نوشیدن یک یا چند قرص از این بودجه کافی نیست. یک دوره درمانی لازم است ، که می تواند از چند روز تا یک ماه یا بیشتر باشد.
کاهش قند و آنتی بیوتیک ها
درمان لوزالمعده با پانکراتیت حاد ، نکروز لوزالمعده و نئوپلاسم و همچنین پانکراتیت مزمن با عود مکرر با استفاده از داروهای ضد باکتریایی لازم است. بسته به شرایط بیمار ، پزشک تصمیم می گیرد که کدام قرص ها یا تزریق ها موثرتر خواهد بود. متداول ترین آنتی بیوتیک ها سری ماکرولیدها و سفالوسپورین ها هستند - سفوپرازون ، سفیکسیم ، ریفامپین ، کانامیایسین.
در صورت پایبندی به بیماری زمینه ای دیابت ، بیمار برای معاینه توسط متخصص غدد ارجاع می شود. پزشک برای تنظیم قند به شکل قرص و یا تجویز تزریق انسولین بودجه را انتخاب می کند.
بنابراین ، لوزالمعده فقط با درمان پیچیده قابل درمان است ، که پس از معاینه جامع تجویز می شود. خود مصرف قرص ها در بهترین حالت باعث تسکین نمی شود و در بدترین حالت می تواند روند التهابی را تسریع کند. بنابراین ، هنگامی که علائم پانکراتیت ظاهر می شود ، لازم است با یک موسسه پزشکی تماس گرفته و تشخیص داده شود. سالم باش!